KENNEDYMARS DRIESUM / WOUTERSWOUDE,
27 op 28 augustus 2010
Ik schrijf toch maar in, want stel dat ik hem uit loop, dan kan dat later niet meer en telt de tocht niet mee als gelopen Kennedymars. (Hoor mij eens, alsof dat belangrijk is!) Bij de inschrijving krijgen we een scanpas en een oranje veiligheidsvest, die zijn voor de 80km. Met het verzoek deze ook te dragen, want de gele zijn voor de 40 km en dan loop je het risico de andere kant op gestuurd te worden. (“…..ja, maar ik loop de 80, niets mee te maken, gele vesten gaan hier LINKS AF……”) Het is nog rustig dus we nemen een patatje, maar ik krijg deze niet helemaal meer weg. We gaan nog even relaxed in de auto zitten en langzaamaan wordt het steeds drukker, ook met veel bekende Kennedy-lopers.We genieten, zittend tegen de dranghekken, van de muziek in de tent. En na enkele toespraken, o.a. van de voorzitter, en het Kennedymarslied in het Fries mogen we klokslag 10 uur van start. Het is gezellig druk met toeschouwers.
Start: Wouterswoude 22:00 uur
De Nije Warf (0,00 km) 22:00 uur
Al snel verlaten we de bebouwde kom en gaan de ‘donkere’ wegen op langs vuurkorven en ‘pasta’-potjes die onze route aangeven. En heel in de verte zijn de vuurtorenlichten van de Waddeneilanden waar te nemen als lichtflitsen. Uiteindelijk gaan we Dokkum in langs twee prachtig verlichtte molens op de bolwerken en dan over het Parksterbolwerk en Noorderbolwerk. Jammer dat het donker is want zo missen we vast het een en ander aan bezienswaardigheden. En foto´s maken is ook geen succes. Ik krijg nu al last van slaap, dat gaat wat worden! Dus ik geef Adriaan maar weer een hand.
Daar doen we navraag naar de spoorlijn. Het blijkt om de lijn Groningen - Leeuwarden te gaan. We scannen onze kaart en als we weer naar buiten gaan blijkt het al licht te worden. Hebben we weer de echte zonsopgang gemist! Maar we kunnen nu wel goed de prachtige huisjes bewonderen. We gaan weer terug over het spoor wat toch breder is dan we verwacht hadden, maar wel zonder bovenleiding en maar één spoor breed. Verderop zijn echter wel wat punten waar een trein even uit kan wijken.
Inderdaad horen we op de post dat het stuk dat we net gelopen hebben zo’n 3 á 4 km langer is dan op papier. Er is namelijk een weg afgesloten. We vullen Adriaan zijn fles met limonade en gaan weer door. Het is lekker in het zonnetje…. maar in de verte hangen ook donkere luchten. Aanvankelijk waaien ze de andere kant op, maar als we langs kanaal `de nieuwe zwemmer´ lopen, gaat het toch het miezeren. We zetten er dus nog even flink de pas in.
Afmelden, medaille in ontvangst nemen, de nodige stempels voor het wandelboekje en de Kennedy Walker kaart en het certificaat, helaas met een foute naam er op. Maar na de nodige administratieve rompslomp komt mijn certificaat tóch met de juiste naam uit de printer. Als we naar de auto willen gaan, gaat het flink door regenen. Niet erg voor het stukje naar de auto, maar je zal nog onderweg zijn en de nodige kilometers voor de boeg hebben. Nee, wij hebben het weer getroffen. Want ook vorige week is het in de omgeving waar we wandelden gaan onweren toen wij al naar huis waren.
Post 1: Dokkum
De Trimmer (8,31 km) 00:23 uur
Op de eerste post staat alleen het Rode Kruis dus we nemen niet de moeite om te rusten, daar hebben we trouwens nog geen behoefte aan. Het allerlaatste paadje, langs het parkeerterrein waar onze auto staat, is pikdonker dus we zijn blij met de prachtige rode Chinese lampions die daar hangen met daarin van die gekleurde breek-staafjes en fietslichtjes. En dan gaan we, langs veel toeschouwers, de gezellige tent weer in.
Post 2: Wouterswoude
De Nije Warf (16,73 km)
Hier is het eerste scan-punt en mag iedereen één broodje nemen. Maar we drinken wel enkele consumpties. In de tent houdt de plaatselijke ´jeugd´ disco.
Ik loop prima dus ga toch mee op de tweede ronde. Het is ook nu weer een heldere nacht met maan en sterren en we wandelen langs weilanden met daarin behorende dieren. Op veel punten staat politie om ieder veilig naar de overkant te loodsen en we passen ons aan door geregeld ‘morn’ te groeten naar de groepjes toeschouwers die op de hoeken staan waar we af moeten buigen. En met ook nog de potjes met waxinelichtjes enz. kunnen we niet mis lopen.
Post 3: De Valom
Familie Pilart (21,4 km),40 km)
Het is frisser dan vorige week, maar lekker wandelweer en het is zelfs mogelijk om (tijdelijk) in korte broek en hemd te lopen want van het wandelen wordt je warm. De heuptas die ik heb mee genomen bevalt me beter dan de rugzak en ik heb mijn eigen kleine heuptasje voor hangen voor de dingen die ik bij de hand wil hebben. Zoals het fototoestel. Hoewel, zo lang het donker is kun je weinig foto’s maken, en overdag heb ik er geen zin in.
Ik leer op de straatnaambordjes dat een weg hier wei wordt genoemd. Steken we zelfs nog een beetje Fries op!
Post 4: Rinsumageest
Familie De Vries (28,89 km) 02:17 uur
Scanpost nummer twee.
Het gaat even miezeren dus de paraplu gaat op, maar al na enkele honderden meters kan hij weer dicht, en dat was het dan voorlopig. Nu dient hij volgens Adriaan alleen nog maar als parasol. Nog steeds zien we een vuurtorenlicht. Navraag bij wandelaars uit de omgeving levert op dat deze van Ameland of van Urk is. Ja, ja…….
Post 5: Roodkerk
De Trochreed (35,91 km)
Af en toe gaan we kleine stukjes door het ‘bos’. Juist dan kun je de rode lichtjes op de rugzakken van de voorgangers goed zien. Het is opvallend hoe we steeds maar weer wandelaars voor en achter ons zien lopen. Maar het is met 490 deelnemers natuurlijk wel drukker dan vorige week in Melderslo. En dat kwam natuurlijk weer doordat hetzelfde weekend de Omloop Goeree Overflakkee was. De route voert over heerlijk veel autoloze en –luwe wegen.
Post 6: Oenkerk
Sporthal De Hege Walden (39,18 km) 03:58 uur
Scanpost nummer drie.
Dit is de ‘bagagepost’ in de sporthal. Het is niet moeilijk om te zoeken naar de tas, die van mij ligt netjes bij rood, die van Adriaan bij groen. Hier genieten we van een beker bouillon en het is mogelijk om een broodje te nemen. Ik loop nog altijd prima en doe ‘verse’ sokken aan, Adriaan wisselt meerdere kledingstukken, en doe een volle fles ice-tea in mijn tas.
Post 7: Readtsjerk
Familie Van der ploeg (44,38 km)
We horen nu de weidevogels fluiten en zien opeens een wit licht op een hoge paal. Deze blijkt langs een smal spoortje te staan. Vast een oud goederenspoor, alleen wat zou er over vervoerd zijn? Veel industrie was hier toch niet en geen delfstoffen….. We gaan onder het spoor door en dan naar:
Post 8: Veenwoudsterwal
Duke luke (50,9 km) 05:54 uur
Daar doen we navraag naar de spoorlijn. Het blijkt om de lijn Groningen - Leeuwarden te gaan. We scannen onze kaart en als we weer naar buiten gaan blijkt het al licht te worden. Hebben we weer de echte zonsopgang gemist! Maar we kunnen nu wel goed de prachtige huisjes bewonderen. We gaan weer terug over het spoor wat toch breder is dan we verwacht hadden, maar wel zonder bovenleiding en maar één spoor breed. Verderop zijn echter wel wat punten waar een trein even uit kan wijken.De route gaat verder door een meer waterrijke omgeving met veel rietland. En hier en daar hangt er een mysterieuze nevel boven. Uiteindelijk gaan we de Goddeloze Singel op langs een gelijknamig huis en komen op de volgende post met controle voor de nachtmars. Ik wil laten scannen, maar dan blijkt de nachtmars de 40-km tocht te zijn. We krijgen er wel een banaan.
Langs de ‘eindeloos’ lange Goddeloze Singel, maar wel een heel mooie singel, staat een tjasker molen en om de moed er in te houden vertel ik nog maar eens de mop van die fietser op de vluchtstrook want die kent Adriaan nog niet. Verderop zien we een schitterende regenboog en later nog een!
Post 9: Buitenveld
Bijlsma (57,90 km)
We genieten van de verder opkomende zon en prachtige wolkenluchten. Eerst donkere wolken, waarin een krokodil te zien is… met een kleine krokodil op zijn rug… en een teddybeertje er achter, tenminste dat laatste zie ik…. En als we links af zijn geslagen en achterom kijken zien we een wolkenmassa met de meest prachtige tinten roze, bruin enz.
Langs de weg staan kinderen heel lief snoepjes uit te delen. Aan mijn rechter voet gaan mijn twee kleinste teentjes zeer doen. Verder valt het allemaal best mee, ondanks mijn nog niet geheelde voeten van vorige week. Of eigenlijk nog maar 5 dagen geleden!
Post 10: zwaagwesteinde
Cafe De Hossebos (62,84 km) 08:05 uur
Scanpost nummer vijf.
Hier is heerlijke soep te krijgen. Tomaten, groenten of tomaten-groente die wordt verkregen door van elk een schep in de kom te doen. Alleen, we hebben geen soepbon! Maar we krijgen toch soep want we zijn niet de enigen zonder bon!
We rusten op veel posten en halen op het volgende stuk anderen (weer) in. Na een vrolijk spelend draaiorgel is de scheiding weer tussen de 40 en de 80 en slaan wij rechts af.
Post 11: De Mieden
Zandpad (65,70 km)
Eigenlijk is er op deze post volgens de beschrijving geen verzorging, maar men staat er toch onder een partytent met melk en karnemelk, en dat smaakt! Het valt ons op dat ook nu de route vordert er nog steeds mensen voor en achter ons in het zicht lopen. Je loopt eigenlijk nooit alleen. En het loopt natuurlijk ook lekker want je hebt het IDEE dat je nog steeds goed loopt….. maar het gaat vandaag ook helemaal foutloos! En dat we echt in Friesland lopen kunnen we zien aan de vele uileborden op de nokken van de huizen.
Post 12: De Triemen
De Bazuin (70,07 km)
Ook hier op de post staat een draaiorgel. We nemen er slechts een snoepje van de schaal en gaan weer door. Het is immers maar 2,9 km naar de volgende post. Even verder staan twee kinderen met een schaaltje snoep…. Waaronder minibounty’s die ons wel aan staan. Bovendien is het natuurlijk niet leuk als geen enkele wandelaar de moeite neemt iets van hen aan te nemen.
We kijken tegen een prachtige kerk aan, of is het toch een kasteeltje? En dan gaan we niet, zoals Adriaan verwacht, naar links, doch rechts af langs de KERK. En terwijl ik de blaren links inmiddels vanaf de rand van mijn voetzool onder mijn pleisters door naar boven voel kruipen lijkt er geen einde aan deze etappe te komen.
Post 13: Oudwoude
Familie Eek (72,95 km)
Inderdaad horen we op de post dat het stuk dat we net gelopen hebben zo’n 3 á 4 km langer is dan op papier. Er is namelijk een weg afgesloten. We vullen Adriaan zijn fles met limonade en gaan weer door. Het is lekker in het zonnetje…. maar in de verte hangen ook donkere luchten. Aanvankelijk waaien ze de andere kant op, maar als we langs kanaal `de nieuwe zwemmer´ lopen, gaat het toch het miezeren. We zetten er dus nog even flink de pas in.Post 14: Westergeest
Cafe Foestrum (75,55 km) 10:28 uur
De laatste Scanpost, waar we ook nog even spreken over de afstanden die niet kloppen. We moeten ergens rond de helft een stuk hebben gehad dat ingekort was. Gelukkig heb ik helemaal geen last meer gehad van slaap of andere inzinkingen, ik ben het inmiddels alleen wel vreselijk zat!
Het laatste stuk voert langs Rinsma State, eigendom van Dirk Scheringa.
Post 15: Wouterswoude
De Nije Warf (80,00 km) 11:19:06 uur
Als we de finish hand-in-hand naderen roepen ze langs de route: “zoenen” waar we dus maar gehoor aan geven, en dan de rode loper over gaan, terwijl alles maar liefst acht keer wordt vastgelegd ´op de gevoelige plaat´.
Afmelden, medaille in ontvangst nemen, de nodige stempels voor het wandelboekje en de Kennedy Walker kaart en het certificaat, helaas met een foute naam er op. Maar na de nodige administratieve rompslomp komt mijn certificaat tóch met de juiste naam uit de printer. Als we naar de auto willen gaan, gaat het flink door regenen. Niet erg voor het stukje naar de auto, maar je zal nog onderweg zijn en de nodige kilometers voor de boeg hebben. Nee, wij hebben het weer getroffen. Want ook vorige week is het in de omgeving waar we wandelden gaan onweren toen wij al naar huis waren.Als ik in de auto mijn schoenen uit doe staat het bloed er rechts in op mijn twee kleine teentjes en links is het wondvocht door de pleisters heen gedrongen. Ik laat de pleisters maar zitten, want maandag moet ik weer lopen met de reclame.
