KENNEDYMARS WINTERSWIJK - ARNHEM
In tegenstelling tot vorig jaar eet ik nu met smaak mijn zoet-zure kip met rijst. Het is dan ook al mijn zoveelste Kennedymars terwijl het vorig jaar nog één van mijn eerste was en ik nog zenuwachtig was. Nu heb ik dat vreemd genoeg helemaal niet, ook niet de 'gezonde zenuwen' zoals men dat noemt omdat er toch weer een hele prestatie neergezet moet worden. Ik hoop niet dat dat een slecht voorteken is, zelfs al kan ik deze keer zonder blessures vooraf op pad. (Vorig jaar miste ik in de week vooraf de laatste tree van de trap.)
Om 18:30 gaan we op weg naar Arnhem waar we eerst verzamelen in de hal van sportcentrum Valkenhuizen. Daar trekt een bont gekleurde 'carnavalsstoet' langs ons heen naar de zaal boven terwijl een dame haar voet helemaal wordt ingetapet door haar man. In de hal worden de startkaarten uitgereikt waarna we de pendelbus opzoeken. Ik hijs mijn 'weekendtas' de bus in en verwonder me er eigenlijk over hoe al die andere wandelaars hun tassen hebben weten te laten verdwijnen. Kennelijk onder de stoelen en in het bagagerek. Nou, dat gaat met mijn tas dus niet lukken! Ik klets gezellig met Bertus die naast me zit en ondertussen wordt het me duidelijk dat de tassen eigenlijk in het bagageruim gezet moesten worden. Dan doe ik mijn ogen nog een poosje dicht want het is zeker 3/4 rijden naar Winterswijk. Langs de feestelijk verlichte molen draaien we het terrein van zalencentrum Wamelink op waar we heerlijk aan lange tafels zitten.
Ger vraagt bij binnenkomst direct of ik wel goed gegeten heb. (Hij heeft me vorig jaar nog op het hart gedrukt dat ik dat in de toekomst toch vooral moet doen, en ook moet blijven drinken.) Dat drinken komt ook wel goed, want gezellig kletsend nuttigen we alvast twee koffie, met koek, voor de toespraak begint. En die wordt weer gevolgd door de uitreiking van de oorkondes voor de 25, 40 en 50 kennedytochten. 
Ook Adriaan krijgt zijn oorkonde voor 50 tochten en dan te bedenken dat dit al zijn 61ste gaat worden dit weekend. Hij wil volgend jaar zijn bord van 75 hier binnen slepen en de plaquette van 100 een jaar daarna.
Zalencentrum Wamelink - 23:00 uur 0 kmWe begeven ons tussen de meute naar buiten. Ik heb het idee dat vrijwel iedereen individueel loopt, er blijven er voor de groep die over tien minuten start, buiten Koos, niet veel over. De eerste kilometers is het lekker druk om ons heen en moet ieder zich nog naar wandeltempo voegen. De lichten van de molen, waar ik nu leuk een foto van had willen maken, zijn uit.
Ik maak helemaal weinig foto's in het donker en zelfs op de posten is de kwaliteit zo matig dat ik ze hier bijna niet durf te plaatsen. We volgen een beekje met een verval er in en verder begeven we ons over de veelal onverharde wegen. Het is somber, wat nevelig, maar toch niet helemaal donker dus de meeste kuiltjes zien we bijtijds. Verder lopen we in het licht mee van de om ons heen lopende wandelaars. Zo wandelen we boekenstad BREDEVOORT binnen met een molen en heerlijke oude huisjes en een kerk. We gaan het buitengebied weer in en komen bij een punt waar enkele wandelaars ons tegemoet komen. Zij zijn het pad dat we nu l.a. in moeten voorbij gelopen, en dan staan we al snel voor
WAGENRUST 1 Schulenkampweg - 0:38 uur 11,5 km
De vrachtwagen staat er weer met open laadruim waaruit de broodjes bockworst komen. Verder kunnen we kiezen uit broodjes ham en kaas, zakjes chips, volop drinken enz.
We vervolgen de route over het platteland van de Achterhoek. We vervolgen een weg, met twee vervelende 'schijnwerpers' achter ons tot we op het volgende kruispunt helemaal geen pijlen meer zien. Gevieren dus maar terug. We hadden in de bocht recht door gemoeten. Verder gaat het best wel goed en is er prima gepijld. Alleen op enkele donkere punten had een breeklichtje gemogen.
Ik begin wat last te krijgen van de slaap en haal dus toch maar een broodje kaas uit mijn tas en neem een slok drinken. Het helpt even. Maar ik ben blij als we langs de beek VARSSEVELD bereiken en aankomen bij
BINNENRUST 1 De Olde Molle - 2:34 uur 22,7 km
Ik neem een bak koffie om straks weer wakker door te kunnen gaan. Het vervolg voert ons, in de meute, vlak langs het huis van wandelaarster Tini. Ze heeft ons afgelopen jaar nog uitgenodigd om tijdens deze tocht een bakkie bij haar te komen doen, zelfs al zal dat midden in de nacht worden. Maar we kiezen er toch voor om verder te gaan. Adriaan heeft wel aan kennis Norma ge-SMS't of ze haar moeder in Doetinchem wil waarschuwen dat we er aan komen, verwachte 'landingstijd' kwart voor zes, voor een bak koffie en appeltaart met slagroom. Maar op dat SMS-je hebben we geen antwoord meer gekregen. We ploeteren verder door het donker tot ik naast Ilonka, Appie en Jannie en Albert kom te lopen. Gezellig kletsend vorderen de kilometers gestaag en zo komen we aan op de, al van enige afstand zichtbare, verlichte
WAGENRUST 2 Abdijlaan - 4:35 uur 33,2 km
ondergebracht in een schuur. Met een beker cola en een krentenbol neem ik plaats op een bankje. Als de groep al op pad gaat is Adriaan nog bezig met het bijvullen van zijn fles. Ik wacht even op hem en sluit dan het gat met de groep. Het is heerlijk wandelen, gezellig kletsend met dan weer de één dan de ander. En zo heb ik helemaal geen last meer van slaap. Deze Kennedymars was al lang voor de aanvang tot de limiet volgeboekt, het was alleen nog mogelijk in te schrijven voor de eerste of tweede 40. Een slimme wandelaarster heeft zich dus gewoon voor de eerste én de tweede 40 ingeschreven. De dame met de ingetapete voeten zit op een bankje langs de route, manlief is wéér aan het plakken. Door bos en over platteland wandelen we al in Doetinchem en uiteindelijk gaan we het industrieterrrein van DOETINCHEM op om aan te komen bij
BINNENRUST 2 R & TV Zwaluwen - 5:55 uur 40,2 km Er is nog volop zitruimte dus we nemen plaats aan de lange tafels. Ik haal mijn biscuitjes te voorschijn en vul een zakje voor in mijn tas en de zak Engelse drop komt uit mijn tas. We hebben alle tijd want we mogen pas om half zeven verder. Appie smeert zijn rug in met warme zalf, want hij is gevallen met schaatsen en kan daar nu nog van nagenieten. Een ander zit op zijn knieën op de grond. Adriaan waarschuwt nog dat het oosten een andere kant op is. Maar hij is bezig zijn contactlenzen in te doen zegt hij.
Ik stop mijn jas in mijn weekendtas, want het is zulk lekker wandelweer dat ik die niet meer nodig heb. Mijn veiligheidsvest neem ik echter toch nog wel even mee want het duurt nog wel een uur voor het licht is.
We gaan al snel een andere kant op dan vorig jaar omdat de weg is opgebroken, maar komen zo toch weer op het bekende parkoers terecht langs een feestelijk verlicht schip dat langs de kade ligt. Doetinchem wordt weer verlaten langs het plaatsnaambord waaronder 'Hier kun je echt doetinchemmen' staat en zo gaan we het platteland van de Achterhoek weer door terwijl Adriaan het wat rustiger aan gaat doen. We gaan weer langs de paal, voor het kleiduiven schieten hebben we vorig jaar geleerd, en door LAAG KEPPEL waar we vorig jaar het silhouet van kasteel Laag Keppel boven de bomen uit zagen steken, maar dit jaar vergeet ik er naar te zoeken. Komt natuurlijk omdat we nog altijd zo gezellig lopen te kletsen. Uiteindelijk komen we op
WAGENRUST 3 Hessenweg - 8:10 uur 49,3 km
Ik geniet van een gevulde koek en neem een zakje chips mee voor tijdens het vervolg van de route. Adriaan nadert net de post als wij weer door gaan dus ik zwaai naar hem en hij steekt zijn duimen op ten teken dat alles goed gaat, en Koos heeft zich bij ons aangesloten.Dan volgt HOOG KEPPEL met een brink met kerk en eekhoorns. Twee nog jonge exemplaren hollen achter elkaar aan en rennen rondjes om de stammen van enkele hoge bomen. We blijven er even van genieten, foto's maken lukt helaas niet, daarvoor zijn ze veel te snel.
Langs typische achterhoekse boerderijen ga ik, gezellig kletsend met Albert, naar DREMPT waar boven het plaatsnaambord 'Welkom in Sneppendorp' is geplaatst. En dan gaan we de lange dijk op langs een aftakking van de IJssel waar nog ijs op het water ligt. Het gaat wat miezeren en de wind is best koud, maar gelukkig gaan we eerst voor de wind. En als we langzaam afbuigen is het gestopt met miezeren en is de wind minder koud. Ik heb er samen met Albert flink de pas in en steeds halen we 'losse' of groepjes wandelaars in. Daardoor ga je voor je gevoel nog sneller wandelen. Henk haalt ons op de fiets in en blijft even bij ons fietsen. Op dit moment zijn er al 6 uitvallers! We hebben het over wandelen van langere afstanden en over het feit dat je zo'n tocht eigenlijk in stukjes hakt. Je loopt van rust naar rust en het is fijn om te weten hoe ver de volgende post steeds is. Dat heb ik vorig jaar al op een blaadje geschreven dat nu handig van pas komt. Eigenlijk heb je genoeg aan die info: welke posten zijn er en op hoeveel kilometer. En omdat mijn tijden van vorig jaar er bij staan kan ik zien dat ik dit jaar iets sneller loop. Het is wel even oppassen op de veeroosters met gladde stangen.
Een enkeling vraagt waar ik Adriaan heb gelaten en dat dit niet zo'n goede situatie is want nu moet men de leuke anekdotes missen op de blog. Hoewel, dit is op zich al weer een leuke anekdote.Na precies een uur dijk komen we bij een brandweerauto, waar ons info van de Kennedymars Velp wordt aangereikt, evenals een salmiakknots, en het pontje van Dieren. En na de overvaart met 'Steeds Voorwaarts' staan we bij
WAGENRUST 4 Dieren, Pont - 11:15 uur 61,4 km 
met een broodje 'warm vlees'. Hadden we het lekker warm, langzaam koelen we nu af door het stil staan. Rinda wil ook met ons oplopen, maar besteld eerst nog een broodje vlees. Dus wij gaan na 25 minuten toch door, ook Appie achterlatend die het hier voor gezien houdt. De route voert ons DIEREN door met zijn mooie huizen een heel andere omgeving waardoor goed te zien is dat we de Achterhoek uit zijn. Langs de brandweerkazerne gaan we nog altijd kletsend Nationaal Park de Veluwezoom in. 
Daar wordt met een hoogwerker aan de bomen gezaagd, en dat op zaterdag. Voor mijn gevoel klimmen en dalen we in een rechte lijn door het bos en worden al snel gebeld door Appie die inmiddels aan de finish is. Hij deelt o.a. mee dat ze Adriaan weg hebben gestuurd van de post... hij moest door lopen. Zelfs al sputterde hij tegen 'dat hij de autosleutels' heeft en ik toch niet weg kan. Vroeger noemde ik dat met mijn wandelmaatjes altijd de macht van de autosleutels: "pas op wat je zegt, want anders moet je lopend naar huis!" We zeggen dat Appie nu mooi de tijd heeft om bloemen voor ons te halen.....
Af en toe blubberen we naar boven waarbij het me opvalt dat juist ook boven op 'bergen' natte blubber ligt. We zien berken waarvan de stammen bedekt zijn met de nodige paddenstoelen! Het is hier werkelijk genieten. En zo komt de rand van het bos in zicht en
BINNENRUST 3 Paviljoen Posbank - 11:50 uur 69,7 km
We maken gebruik van het toilet en gaan knabbelend aan een mars van Jannie weer naar buiten om te genieten van het uitzicht over de hei en een groepsfoto te maken. We moeten een lange trap af en direct de volgende weer op. Waarom niet er omheen vraag ik me af. Jannie en Albert lopen op ons uit en ik krijg met Koos uitleg over snelwandelen van Ilonka. Daarbij moet je zagen: je armen gebogen naast je lijf houden en daar vlak langs heen-en-weer bewegen bij elke stap terwijl je goed rechtop loopt. Een waterloopje is verandert in een ijsrivier en nog altijd genietend komen we op
 |
| IJsrivier |
WAGENRUST 5 Beekhuizerweg - 13:05 uur 74,8 km
Daar horen we dat de meeste wandelaars nog achter ons lopen, wat mij eigenlijk verbaasd. Zo snel loop ik nu toch ook weer niet, toch?
Erik houdt een hekje voor ons open en dan volgt nog een stukje bos en uiteindelijk een fraaie begraafplaats. Er staan enkele mensen voor het hek die we nog vrolijk goede middag wensen. Maar de rouwstoet komt er ook net aan..... We gaan langs landgoed Rosendael met de boerderijen met luikjes aan de ramen en het landhuis met de oranjerie. Nog een slinger door Arnhem, langs een kunstwerk en de A12 voor we de lange bomenlaan op gaan voor de laatste meters. Ik zie op mijn horloge dat het net over tweeën is en zeg tegen Koos dat het misschien nog lukt om voor kwart over binnen te zijn, een uur eerder dan vorig jaar. Geen doel op zich, maar toch een leuk idee.
En als ik er dan nog even de pas in zet op de laatste honderden meters roept Koos: "héé, niet zo ongezellig" maar hij zegt al tegen Ilonka, die stopt niet meer. En zo neem ik, na mijn tas opgehaald te hebben bij de vrachtwagen, precies om 14:15 een foto van de finishvlag en heb ik deze tocht, zelfs zonder zenuwen vooraf, toch weer uitgelopen. Voor Ilonka is dit voorlopig haar laatste Kennedymars, ze gaat zich toeleggen op het snelwandelen en Koos zegt dat deze 65e Kennedymars zijn laatste is, hij gaat met pensioen. Dat zegt hij tenminste.....
FINISH CIKO '66 Sportc. Valkenhuizen - 14:15 uur 80,5 km 
We krijgen een oorkonde en een roos, toch nog bloemen, en met die van Koos heb ik straks een vaasje met drie rozen, een oneven aantal, zoals dat volgens Koos hoort. Ik laat mijn Kennedykaart vol stempelen en na een gezellig drankje rijden we naar huis.
Dat gaat voorspoedig, hoewel een rit van een uur en een kwartier na een Kennedymars toch eindeloos lang lijkt, maar het uitstappen valt nog niet mee. Ik voel me minstens tien jaar ouder dan gisterenavond. Zondagochtend voel ik me best goed als ik wakker wordt en nog niet uit bed ben gestapt. Ik vraag aan Adriaan of er ergens nog een tochtje te wandelen zal zijn. Zeker als de zon een beetje door komt is het toch zonde om binnen te blijven! "Ja, maar ik ga zo wel effe in de tuin..."
En eerlijk gezegd zijn we toch allebei wel een beetje stijf.
Vreemd om in deze omgeving te wandelen. Ik heb hier namelijk veelvuldig gewandeld toen er in Wassenaar nog een wandelvereniging zat en veel RS-tochten gedaan, ook deze winter nog twee. Steeds heb ik het idee dat ik RS, en dat is slechts 25 kilometer, loop en op weg naar de soep krijg ik een visioen van koffie met koek, maar ik moet het vandaag toch echt doen met soep.
We hoeven niet ver te rijden dus na een bak koffie met cake, je moet toch iets doen om je op te laten halen door Koos, gaan we op het gemak om half acht richting Leidschendam. We kunnen niet helemaal voor de deur parkeren, dus kunnen vast warm lopen op weg naar het Wellantcollege dat ons vandaag onderdak biedt. Rond kwart voor negen gaan we met de meute mee naar buiten, maar we moeten toch echt tot negen uur wachten voor de routes worden uitgedeeld. Via een ommetje komen we bij de Vliet die we enige tijd volgen alvorens er overheen te gaan. 
Zo belanden we in de nieuwbouw van Leidschendam/Voorschoten en komen langs molen de Vlieger, nu helemaal opgeslokt door de bebouwing. Een klein ommetje over een trapje wordt massaal afgesneden, we zijn nu eenmaal wandelaars, en zo volgen we nog altijd het traject Sijtwende, inmiddels langs de tunnel met die naam, richting Wassenaar. Maar eerst doorkruisen we een oude wijk van Den Haag en park Marlot met prachtige oude bomen en het witte huis zelf. Daar staat een modern beeld, lijkt wel brons dus de vraag is hoe lang het er nog zaal staan mijmeren wandelaars om mij heen, en een oud beeld op de kop van een watertje. 
Het is hier heerlijk met het zonnetje dat inmiddels vrolijk schijnt op de volop aanwezige sneeuwklokjes en krokussen en het is helemaal niet koud. We gaan langs het imposante gebouw van het Louwman automuseum dat hier de afgelopen jaren neergezet is. Kennelijk is daar ook nu nog voldoende geld voor binnen te halen. 
FOUT RECHT-TOE-RECHT-AAN 
We genieten er in het zonnetje van de tomatensoep en wat Adriaan op schoot doet bij Ger kan ik ook niet uitleggen..... ze hebben er zelf in ieder geval nogal schik in! Dan gaan we de Landscheidingsweg over en komen in het duin waar we gelijk na het eerste pad al mis lopen, trouw gevolgd door de overige WS-ers. Over herdershonden gesproken. 
Op de hoge punten hebben we prachtig uitzicht over de Waalsdorper vlakte met de klok en de watertoren van Scheveningen en andere hoge gebouwen van de badplaats in de verte. We doorkruisen Meijendel met de boerderij en ik probeer Adriaan bij de houden die voor me loopt want ik moet toch bij mijn lunchpakket zien te blijven. De route voert ons het fietspad op richting de Wassenaarse Slag. Ook wandelverenging LEO (Leiden en omstreken) heeft hier vandaag een tocht en we lopen met hen op. 
Maar Koos geeft er de voorkeur aan om niet met Leo, maar met Monique te lopen. We gaan langs duinmeertjes en door konijnen kaalgevreten boomstammen. Voor ons keren twee wandelaars zich om. Lopen jullie ook met Leo? Nee, wij lopen de WS-tocht. Oh, dan zijn ze vast fout gelopen. Over 'herdershonden' gesproken.
We gaan de Wassenaarse Slag af richting Wassenaar, langs een natuurterrein met wilde paarden en een zwaan in een meertje en moeten voor cafetaria 'De Klip' het groen in, langs het hek van 'De Duinrell' en weer volgen de meeste wandelaars hun voorgangers fout recht-toe-recht-aan over het fietspad. Maar wij genieten wel van dit leuke stukje en na het oversteken bij de Dr. Mansveldkade komen we op de rust bij voetbalvereniging Blauw Zwart. Er zit bijna 23 km op dus de route vordert al. 
TEGEN DE WANDELAARS IN...
We doorkruisen nog een klein stukje Wassenaar en komen dan op de landgoederen, om te beginnen bij 'De Pauw', het gemeentehuis. Het beeld van de dame met opgetrokken rok en de lamp voor haar wekken ineens heel andere associaties op na het schandaal dat onlangs in de pers kwam. 
Twee raadsleden van de gemeente Wassenaar beweren dat VVD wethouder Henk de Greef zich ernstig heeft laten gaan tijdens een met drank overgoten nazit van een raadsvergadering. De Greef zou tegen een vrouwelijk raadslid hebben gezegd dat hij haar met de gordijnen dicht en de kleren uit een lesje zou leren in de kamer van de wethouder. Volgens de 2 raadsleden liep het feest dat tot 5 uur 's morgens door ging volledig uit de hand.
We genieten verder van de zonovergoten landgoederen tot we onder de A44 door gaan. Een ommetje door de wijk westelijk van de A44 volgt, hier zitten de mensen buiten op hun balkonnetjes, genietend van de zon, tot we bij vaste plantenkwekerij Griffioen komen. Daar is de koffiepost ondergebracht. Het is heerlijk in het zonnetje en het kost moeite om weer door te gaan. 
Nu gaan we de groene 'buffer' door tussen de N44 en de bebouwing op de lijn Voorschoten - Leidschendam. Hier kunnen we een blik werpen op de entree en het hek van de Horsten met Eikenhorst, waar Willem Alexander met zijn gezin woont. En natuurlijk komt het gesprek op Johan Friso. 
We gaan de parken van Leidschendam door, pakken een mandarijntje mee, en komen zo bij houtzaagmolen 'De Salamander'. Het foto's maken houdt natuurlijk even op, evenals de prachtige Petrus en Pauluskerk, de ophaalbruggetjes, het 'tolhuis' en de andere kerk.
Maar dan gaat het in hoog tempo, het begint kouder te worden en de zon is weg, langs de Vliet en huizen met gigantische achtertuinen en tegen de wandelaars op weg naar het station in, terug naar het Wellantcollege. 
