Wil je reageren op mijn verslagen, graag, dat kan door in de rechter kolom op de betreffende tocht te klikken. Onderaan het verslag vindt je dan een ruimte waarin je je reactie kunt plaatsen. En mocht dat niet lukken, een mailtje mag ook, dan plaats ik hem er zelf voor je onder: castlelock22@gmail.com

Wil je de foto's in het groot bekijken klik er dan op.

maandag 28 november 2011

POSBANKLOOP

KRANTENKNIPSEL POSBANKLOOP
24/25 september 2011
Bron: Dagblad de Gelderlander.

Nederlanders van heinde en verre naar Liemers
(Even goed kijken, maar ik loop links op de foto!)

Wandelaars op de IJsseldijk in Westervoort. De lopers zijn kilometervreters, want de posbankloop is bijna een dubbele marathonafstand.

Mars easy voor Friezin

De zesde Posbankloop van de gelijknamige stichting voerde dit weekend door delen van de Liemers. De twee ultralange nachtmarsen trokken 143  wandelaars.
De eersten zullen de eersten zijn. Daar is Frans van den Berg heilig van overtuigd. Moet ook wel als je wandelaar bent. De 62-jarige Brabander is zaterdagavond de numero uno in clubgebouw Ons Holten huus van scouting Duiven. En ja hoor, de posbankloop over tachtig kilometer van Velp naar Velp kan de goedkeuring van de ervaren wandelaar wegdragen.
"Prachtparcours." jaarlijks loopt de Rijsbergenaar vier- à vijfduizend kilometer. Dit is mijn 104e tocht. Sommige zijn zelfs 160 kilometer lang, dus vandaag is een makkie." Van den Bergs tegenpool is Hans Zweers. De 45-jarige Renkumer loopt pas zijn tweede mars. "En nee, duizenden kilometers per jaar haal ik zeker niet. Sterker: voordat ik aan deze wandeling begon, had ik slechts viermaal dertig kilometer afgelegd. De reden dàt ik loop? Nou, mijn vader was een fervent wandelaar, dus ik wilde ook wel eens zien wat daar eigenlijk zo leuk aan is."
De Posbankloop trekt Nederlanders van heinde en verre. Neem Jannie Bos; zij is helemaal overgekomen vanuit Drachten. "Niet lopend, maar met de trein", zegt de Friezin glimlachend. "Mijn man en ik houden van lange tochten en leggen nu de tachtig kilometer af." Wandelen is Bos' passie. Aha, dan heeft de norderlinge vast en zeker ook de Nijmeegse Vierdaagse gelopen? "Nee", luidt het verrassende antwoord. "Natuurlijk, die vierdaagse is dé tocht der tochten, maar zelf geef ik de voorkeur aan de Friese Elfstedenvijfdaagse. Ik houd van zeer lange wandelingen en dan móet je gewoon aan die tocht meegedaan hebben. Hij gaat over 209 kilometer en is schitterrend. Ik schrijf er op mijn wandelwebsite Bestgenog.nl over."
De Posbankloop leunt ditmaal zwaar op Liemerse inbreng. Brandweerlieden uit de hele streek verlenen er hun medewerking aan, maar ook scouts hebben de mouwen opgestroopt. Zeventig vrijwilligers zijn 's avonds, 's nachts en 's ochtends actief. Brandweerman Martien van Diek is blij als hij verneemt hoe de ene na de andere wandelaar die bij het Duivense rustpunt halthoudt, de loftrompet steekt over de strakke, goede organisatie. "Toch fijn om te horen."


zaterdag 26 november 2011

TWEEDE MEIERIJTOCHT, 26 november 2011

TWEEDE MEIERIJTOCHT
WS78, ROSMALEN, 26 november 2011

IN NO-TIME
We rijden, met een mooie zonsopkomst in de verte, voorspoedig naar de start en dankzij de pijlen van WS in één keer naar Perron-3 waar we tegen de verwachting in toch vrijwel voor de deur kunnen parkeren. We schrijven snel in en ik krijg van Ger een krantenknipsel van de Larenstein Posbank Wandeltocht vanuit Velp waar ik zowaar op de foto sta. Alweer..... het moet niet té gek gaan worden met al die media-aandacht, anders ga ik nog naast mijn schoenen lopen! (Ik stond in het wandelsportblad, sta op de site van RS en wordt vermeld op die van WS.)
Kwart voor negen verlaten we het startgebouw, het bord met het verzoek je schoentje te zetten bij de horeca negerend.
In het eerste parkje dat we door gaan bevinden zich enkele smalle bruggetjes die het tempo aardig drukken en we zijn nog maar nauwelijks de bebouwde kom uit als zich al na een kilometer de eerste zandvlakte aandient, gevolgd door bebost terrein. Uiteraard nog steeds met vele paddoos.
Het parcours wordt afgewisseld met wegen met typisch Brabantse boerderijen (okergeel-donker groen geschilderd met luiken aan de ramen en zelfs met een enkele brabantse vlag met rood-witte ruit.)
Zo gaan we Nuland door en kruisen in de agrarische gebieden kanalen zoals de Kleine Wetering. Gezellig kletsend met deze en gene, waaronder Mieke die een collega blijkt te zijn van AH, vliegen de kilometers onder onze voeten door en staan we in no-time op de soeppost in Vinkel.  

WE HOEVEN NIET LANG TE WACHTEN
Het wordt langzaamaan steeds zonniger en dat is aan het deelnemersaantal ook te merken: 410 is niet slecht. En dat alles ondanks de weersvoorspelling: buien. Langs huizen met madonna-beeldjes aan de gevel komen we op de Ruitersdam die circa 1800 door Napoleon is gebruikt tijdens zijn tocht van Grave naar Den Bosch.
En zo komen we bij de sterrenwacht Halley. Er staan veel auto's buiten dus we doen een poging binnen te kijken want er moet zelfs een planetarium zijn.
Helaas is er net een vergadering dus we mogen niet naar binnen. Maar we krijgen wel uitleg over de zonnewijzer voor de deur. Daar moet je in de loop van het jaar op andere plaatsen gaan staan voor de juiste tijd, allemaal netjes aangegeven, en het kan een uur schelen i.v.m. de zomer/wintertijd.
We worden welkom geheten in het waterwingebied van Brabant waarin vreemd genoeg de lucht van kippenfokkerijen onze neus binnen dringt.
De horecarust is vandaag in café Stanserhorn in Heeswijk-Dinther. We kunnen nog zitten en zijn juist op tijd om niet te lang te hoeven wachten op onze consumptie.

HET ZOVEELSTE KANAAL
Na lekker lange paden door het bos gaan we de Leijgraaf over langs prachtige oude boerderijen en komen zo via de 'Aalmoezenier Francis L. Sampsonlaan'  bij kasteel Heeswijk.
Een prachtig kasteel dan overduidelijk in meerdere periodes en bouwstijlen is gebouwd. Op de ophaalbrug staat een zwarte Piet en veel mensen lopen gewoon de brug over, het binnenterrein van het kasteel op.
Dat proberen we ook, en daar slagen we nog in ook. Langs Ameriko met twee zwarte Pieten gaan we het binnenterrein over met prachtig zicht op het kasteel en de beeldengroep 'nachtwacht' die die deze zomer zijn bivak heeft opgeslagen bij dit kasteel.
Na uitgebreid rond gekeken te hebben gaan we verder. Als we langs de kade van kanaal Aa gaan, die uit al die kruiswoordpuzzels realiseer ik me, betrekt de lucht en gaat het miezeren. We hebben gelijk een beetje spijt van ons lange verblijf op het kasteelterrein. Zou nu de bui los barsten die voorspeld is? Maar het valt gelukkig mee, het blijft bij wat miezer.
We komen langs een boerderij met een imposante poort er naast, lijkt wel van een oud kasteel en gaan over het terrein van kasteel Seldensate. Nu rest echter nog slechts het poortgebouw en van het kasteel niet meer dan de fundamenten. Ooit moeten hier vele slotjes en kastelen hebben gestaan als Beekveld, ter Aa, Eikenlust, Vredendaal, Veebeek, Wamberg, Casterens slotje, Overbeke en Assendelft.
 Langs het pad staan mooie vliegenzwammen en we gaan weer eens langs een kanaal om uiteindelijk bij de koffiepost in Berlicum te komen.

WE KOMEN TOCH WEL WEER THUIS
We vervolgen de route langs een kapelletje en gaan weer boerenland door. Aan de ene kant heen en een stukje terug langs een kanaal komen we op het terrein van GGZ Oost Brabant/Coudewaterer met een dierenparkje met o.a. een ezel en een kip die met een stuk of zeven kuikens het pad over steekt.

Pachthoeve Eikenlust

Langs een 'tredmolen' met hedera-beklede paarden komen we op de fruitpost in een houten loods met heerlijke bananen.
Het wordt weer somber en dreigend, maar het is dan ook al bij vieren. Langs de snelweg en prachtige optrekjes gaan we Rosmalen al weer in, even de nieuwbouw trotserend, waar we rond half vijf Perron-3 weer binnen stappen.

Reden we vanmorgen in één keer naar de start..... terug kost wat meer moeite. We raken verzeild in een nieuwbouwwijk en ik hoef er natuurlijk mijn stratenboek uit pak-em-beet 2000 niet bij te pakken want daar staat deze wijk natuurlijk niet op! Maar goed, we zijn uiteindelijk toch weer thuis gekomen.

zaterdag 19 november 2011

RS80 Wassenaar, 19 november 2011

  RS80 WASSENAAR,
19 november 2011

Het moest een keer gebeuren: Adriaan gaat duiken en wij willen wandelen. Als je meerdere hobby’s hebt moet je soms je dagen delen en moeten wij met het openbaar vervoer naar de start.
En dat is nog een hele opgave. Allereerst moet je tegenwoordig in het bezit zijn van een OV-chipkaart. En dan, welke bus rijdt er naar Wassenaar en stopt vlak bij ons? Gelukkig is dat allemaal na te zien op internet dus gaan we met de fiets naar Noordwijkerhout, kwartiertje fietsen, en nemen dan buslijn 90.
Gelukkig werken de OV-chip-kaarten dus na ruim een uur in een wel erg rustig in de bus, slechts een man of vijf, dus we kunnen lekker twee plaatsen bezetten, komen we rond kwart over negen in het startgebouw aan.
Het gros der wandelaars is al gestart dus we kunnen op het gemak inschrijven. De inschrijfkaart van Sebastian blijkt zoek te zijn dus we opperen om zijn naam maar op te schrijven zodat wij van start kunnen en RS op het gemak op zoek kan naar zijn kaart.

DEELGENOOT VIA SMS
We zijn lang de laatsten niet en kunnen met de rest mee wandelen. Al snel gaan we langs een bloemenventer die we adviseren vanmiddag bij de finish te gaan staan. (Hij wil dan echter al los zijn.)
Dan volgt 'de Hoge Klei' waarlangs enkele leuke oude huisjes te vinden zijn, aan de rand van Wassenaar, die vast ooit 'in the middle of nowhere' hebben gestaan. Nu zijn ze bijna opgeslokt door huizenbouw en een industrieterrein. We lopen dan ook al snel weer gewoon aan de rand van de bebouwde kom met rechts grote flats en links een groenstrook met een kinderboerderij daarin. Johan passeert ons op de fiets om waar nodig pijlen aan te vullen: "Is Adriaan er niet?" verder heeft niemand hem vandaag gemist.

Pootje baden in de vijver
Dan volgen vele parkjes en groenstroken en zo doorkruisen we Wassenaar tot we bij de landgoederen komen.
Allereerst 'De Pauw' met daarin het raadhuis. Het is lekker wandelweer en de zon komt voorzichtig te voorschijn, maar toch lijkt het ons wat koud om te gaan pootjebaden in de vijver voor het raadhuis. Het betreft hier dan ook een beeld.
We vervolgen de route door 'Landgoed Beukhaghe' waar we de eerste paddenstoelen treffen. En dat SMS-en we natuurlijk even aan Adriaan. Hij zal weten wat hij vandaag allemaal mist!
Verder is het genieten geblazen van de mooie optrekjes die we passeren, allemaal verlicht door het zonnetje wat vooral bij de witte exemplaren, zoals op landgoed Rust en Vreugd, schitterend is.
Het is gezellig druk met andere wandelaars, alleen de bekenden waar we meestal mee oplopen zien we niet, die lopen natuurlijk een kwartier voor ons. Uiteindelijk stuiten we op de N44 waar we een stuk langs lopen. Niet onaangenaam, want ook hier vinden we leuke optrekjes, en uiteindelijk gaan we onder de N44 door.
Zo komen we in de wijk 'Kerkehout' waar ook de verzorgingspost is. Achter een hek staat een pony naar ons te kijken die zowaar blijft staan als Sebastian hem wil aaien.
Verder genieten we van de chocomel met speculaaspop(je), laat dat 'je' er maar vanaf, en maken Adriaan daar uiteraard ook even deelgenoot van, via SMS.

DE KOEK IS OP!
We doorkruisen Kerkehout verder langs een giraffe en neushoorn, en steken bij 'van der Valk' de N44 weer over om bij landgoed 'De Wittenburg' de landgoederen route weer te volgen. We passeren een ijskelder, nu winterverblijf voor vleermuizen, en steken Wassenaar zelf weer door, waar we een wandelaar in een bushokje treffen. Naast hem staat een grote stapel NRC-weekend kranten. Kennelijk door iemand gedumpt dus we nemen maar een exemplaar mee voor vanmiddag thuis, of onderweg in de bus. En we zijn niet de enigen, onderweg zien we wel meer wandelaars met een krant in hun rugzak enz.
Uiteindelijk komen we in de Oranjebuurt van Wassenaar uit met een parkje met monument voor Emma. Deze wijk is ons welbekend, want hier fietsten we vanaf de camping nogal eens door op weg naar Boerderij Meijendel.

En dat gaan we nu ook doen, maar niet via de kortste route! We mogen eerst nog een mooi stuk duin door met smalle kronkelpaadjes. En niet alleen van links naar rechts, maar ook omhoog en omlaag waarbij zelfs een enkel trapje moet worden getrotseerd.

Boom met korstmos

De herfstvruchten zijn al volop aanwezig, de gele toorts staat nog in bloei en een oude struik heeft zijn takken helemaal vol kostmos.
Sebastian wordt moe en raakt wat achter, maar er lopen nog zoveel wandelaars dat hij nooit verkeerd kan lopen dus ik ga door om alvast een tafeltje te 'bezetten'. Binnen is het druk en benauwd, dus het wordt op het terras in de achtertuin. Het is inmiddels rond half één zo lekker geworden dat je gewoon buiten kunt zitten. En dat op 19 november!

We bestellen een pannenkoek bij onze consumptie en als ik mijn telefoon pak zie ik dat ik een SMS-je heb gekregen: 'En mijn koek dan?' 'Ja, de koek is op, en de pannenkoek bij boerderij Meijendel ook.' 'Shit...'

LEKKER PUH
Het bezoekerscentrum is helaas gesloten, er is een nieuw gebouw in aanbouw, dus we gaan  direct het duingebied verder door. In grote lijnen volgen we het fietspad, maar wel via het wandelpad, waarop je leuk kronkelt met prachtige uitzichten over het waterwingebied.
En natuurlijk beklimmen we het uitkijkpunt waarbij ook tussen/op de houten traptreden paddoos groeien.
Van vermoeidheid is bij Sebastian nauwelijks meer sprake. De kilometers schieten dan ook onder onze voeten door, zo mooi is het. We gaan langs een mooi duinmeertje, delletje genoemd, en verlaten bij de 'Ganzenhoek' het duin. Af en toe bromt er een klein vliegtuigje over.
Via de Wassenaarse Slag, langs 'De Klip', gaan we verder, ook langs de Duinrell. We komen vlak bij de bushalte en dus kan ik doen wat ik vanmorgen ben vergeten: kijken hoe laat de bus terug gaat. We hebben nog drie kwartier dus kunnen rustig even afmelden en terug lopen naar de bushalte.
Gelukkig is de kaart van Sebastian terug gevonden, die was in een verkeerd bakje terecht gekomen, dus RS-tocht nummer twee staat er op. En Sebastian is maar wát trots dat hij hem uitgelopen heeft. Straks aan het eind van het seizoen zal hij één tocht meer gelopen hebben dan Adriaan en dus een grotere beker krijgen. Lekker puh! (Of op zijn Sebastian's (14) via SMS: Ik ben gefinist ik heb al een beker. Jij bent een loser. Met vernederende groeten een winnaar.)
Op de terugweg is het een stuk drukker in de bus. Eerst doezel ik lekker weg, onderuitgezakt op een vier-zitje, maar op de boulevard in Katwijk stappen zo veel mensen in, het was natuurlijk ook lekker weer om daar vandaag te wandelen, dat ik rechtop moet gaan zitten.

zaterdag 12 november 2011

WS78 VELP, 12 november 2011

DE OOSTELIJKE VELUWEROUTE
WS78, VELP, 12 november 2011

Onderweg in de auto genieten we al van een schitterende zonsopkomst en als we rond kwart voor negen het startgebouw in gaan is het buiten voor de deur al druk met wandelaars die staan te trappelen om weg te mogen.
Rond vijf voor negen vertrekken wij op het gemak, in de veronderstelling ergens achteraan te lopen.
We passeren leuke optrekjes van Velp en Rozendaal en gaan landgoed Rozendael door. De omgeving gaat over in Rheden en we gaan de bossen van de Veluwezoom in met veel paddenstoelen, w.o. zelfs één rood-met-witte stippen, en bekende stukken van Kennedymars 'De Larenstein Postbank Wandeltocht'. Dan volgt de Rhedense heide met de nodige trappen en met zicht op restaurant 'De Posbank' bovenop een heuvel.
Het is zulk lekker wandelweer, tot een graad of 13 aan toe, dat jassen en truien omgeknoopt worden en we in T-shirt verder gaan. Zelfs de korte broek had gekund! Maar Adriaan houdt wel dapper zijn Unox-ijspet op, want we lopen immers een Winter Serie-tocht.
We genieten van de uitzichten die we hebben als we boven zijn over de zonnige hei. Beneden zien we dan het lange lint wandelaars dat zich voort slingert. We blijken toch lang niet achteraan te lopen.
De eerste brem (eigenlijk gaspeldoorn) staat bijna in bloei en op dode boomstammen groeien de mooiste zwammen. We gaan De Steeg door met ook al zulke mooie optrekjes. Bij een bakkertje staat een bord buiten waarop appelbollen worden aangeboden, een wandelaar schiet voor ons naar binnen, en wij gaan een bloemenzaak in waar vreselijk kitscherige kerstarrangementen te zien zijn.
Een paard en wagen passeren ons en dan gaan we het terrein van kasteel Middachten op.
Door het hek kunnen we nu wel foto's maken van het kasteel, tijdens de Posbankloop was het nog donker toen we hier langs liepen. En op de gezellige binnenplaats van één van de dienstgebouwen is de soeppost gesitueerd. We regelen bij Aad even een plattegrondje van zijn GPS via de mail en zien menig wandelaar een appelbol naar binnen werken. Welke soep er voor vandaag op het menu staat hebben we niet kunnen vaststellen, maar wel dat hij prima smaakt.

We vervolgen de route langs de hoofdingang van Middachten, maar het voorgestelde in het info: 'dat het misschien wel mogelijk zou zijn de tuinen te bewonderen' gaat niet door, er staat zelfs een bewaker voor de ophaalbrug. Staat hij daar speciaal omdat wij vandaag langs komen? Nee hoor, dat is niet het geval.
We nemen nog meer foto's en gaan dan eindelijk verder, vlak langs het plaatsnaambord van Ellecom en de Middachter Allee en het spoor over. Het gaat om een echte onbewaakte overgang. Ondanks de komst van twee treinen gaat er geen enkel lichtje branden of belletje rinkelen. Ondertussen blijven we dezelfde wandelaars weer inhalen. Dat heb je als je steeds stopt om foto's te maken!
We proberen een klacht in te dienen bij Erik die juist langs fietst. WS78 staat toch voor winterserie? Wij lopen hier in T-shirt te zeulen met alle warme kleding en hebben ten onrechte een lange broek aan gedaan. Maar volgens Erik staat WS voor WandelSport. Natuurlijk gaat het vandaag ook over de goedheiligman die aankomt in Dordrecht. Een wandelaar komt namelijk met slechts één dame langs. De andere is vandaag naar dé Sinterklaasintocht. Ik vraag me af of ze daar wel wat zullen zien, maar dat zal wel mee vallen, want ze zijn er al om half negen gaan staan. Hij hoopt zelf ook snel kleinkinderen te krijgen. "Oh, dan kun je natuurlijk legaal naar de intocht gaan want het staat heel raar als een volwassen vent daar achter het hek staat te zwaaien: Sinterklaahaas.... "
Langs hele stapels boomstammen komen we uiteindelijk bij De Spelerij/Uitvinderij te Dieren waar de rust is. We halen wat te eten en drinken  en gaan op het gemak naar de in overvloed aanwezige toiletten. En we praten even bij met Ineke die zich afvroeg of er hier op de zandgrond wel paddenstoelen zouden groeien. Nou, zelfs nog meer dan tijdens de RS80 tocht vanuit Pijnacker waarop ze al volop aanwezig waren!
Als we weer door willen gaan treffen we voorzitter Willem die we ook onze klacht voorleggen aangaande het weer. Die verklaart dat WS momenteel een hele slechte verbinding met boven heeft.....

Langs de oprijlaan van Middachten

We gaan de bossen weer in waar we maar blijven klimmen en dalen. Het is vandaag een pittige wandeling. Maar het is ook heel mooi met het herfstblad en inmiddels grote heksenkringen langs het pad. Zou het daarom ook zo druk zijn: 446 deelnemers! We lopen gezellig kletsend met Mieke op. En als echte 'mushroomhunters' bevinden we ons regelmatig buiten de gebaande paden. (Voor zover je bij WS78 kunt spreken van 'de gebaande paden' tenminste. Zo staat er ergens in de beschrijving: 'links af onduidelijk pad....')
En langs de oprijlaan naar Middachten is het helemaal raak. Naast het pad staan toch  'dotten' paddenstoelen! Ik denk dat er hier meer wandelaars naast dan op het pad lopen! We worden ingehaald door Willem die Mieke feliciteerd met haar verjaardag. "Ben je jarig? Dat heb je helemaal niet gezegd!"
 En dan stappen we de binnenplaats bij kasteel Middachten weer op waar nu de koffiepost te vinden is. Ieder krijgt een plakje cake van Theo en Hennie i.v.m. hun 12 1/2 jarig huwelijksjubileum.
Er passeert weer een paard met wagen en wij passeren veel huizen met roestbruine/witte luiken. We mogen even een blik werpen op de IJssel met een woonboot.

De IJssel

Alleen weten we dan nog niet dat dit de IJssel is. De eerste de beste passant vragen we dus om uitleg. Maar het enige dat hij zegt is "Piet." Ja, wie vraagt er dan ook zo iets op het terrein van een zorgcentrum!

Rhederoord

We gaan over landgoed Rhederoord met een leuk 'pandje' dat uitkijkt op mooie plantenvazen en een vijver aan de éne kant en over het beneden liggende dorp aan de andere kant.
En ook wij hebben even prachtige vergezichten voor we Rheden zelf in gaan. Daar worden we welkom geheten, ook bij de Sinterklaasintocht. Maar die is op dit tijdstip al geweest!
Na een beeld van twee vrouwen met een hond of kat mogen we een blik werpen op 'Vakantiehotel De Valkenberg' van het Rode Kruis en komen dan langs weer een beeld van een heer in pak met lange slippen en baard/bakkebaarden. Zullen we er even heen lopen om te zien wie het is. Maar dan wordt Adriaan wakker. "Ja, hallo, denk even na! We komen net langs het vakantiehuis van het Rode Kruis....." "Oh, dat is natuurlijk Henry Dunant!"
We naderen landgoed Heuven als we een bordje treffen dat bij een weiland staat met uitleg over een 'zeldzaam runderras'. Kennelijk zijn de dieren erg zeldzaam want het weiland is leeg. Natuurlijk nemen we even binnen een kijkje in bezoekerscentrum 'De Veluwezoom' / het VVV dat we een stuk zwaarder weer verlaten. Bijkomend voordeel: we hebben even heerlijk op een fris toilet gezeten!
Bezoekerscentrum achter de
prachtige boerderij
Een passerende mountainbiker reageert heel leuk op de vraag of Adriaan mee mag rijden: hij kijkt even achterom naar zijn achterband zonder spatboord en zegt "Er is nog ruimte". Vervolgens slaat hij rechts af..... "Hee, je gaat de verkeerde kant op!" Hij kijkt lachend om. Maar zo kan het dus ook i.p.v. chagrijnig door rijden zoals meestal gebeurd. 
 
Inmiddels hebben we de fruitpost bereikt en kauwend op een mandarijntje gaan we aan het laatste stuk beginnen. Naast me hoor ik een wandelaar die zijn routebeschrijving bekijkt zeggen: "Er zitten veel lange stukken in, hier, 1900 kilometer... eh, 1900 meter." Als ik me omdraai en zijn eerste tekst herhaal ... ik dacht dat we er bijna waren...  zegt zijn wandelmaatje: was dat even schrikken!
We hebben weer prachtige vergezichten, worden voor de zoveelste maal welkom geheten op de Veluwe en gaan uiteindelijk Velp weer in. We stappen lekker door, want het loopt al tegen vijven en het zal niet lang meer duren voor het donker wordt. Maar dan staan we opeens op een kruising zonder pijlen. En we zijn niet de enigen! gelukkig leidt navraag ons toch naar de finish waar we pas rond tien voor vijf binnen stappen. Maar dat komt natuurlijk doordat deze tocht 38,45 km lang genieten was!!!