LEERSUMSE PLASSENTOCHT, 17 maart 2012

Door technische storingen
kunnen foto's op dit moment niet geupload worden.

DE LEERSUMSE PLASSENTOCHT

WS78, MAARN 17 maart 2011

Heerlijk een keer niet zoeken naar het startgebouw, we rijden er tegen de opkomende zon in zo naar toe. Het wordt voor mij al de 22e keer Maarn. Vandaag voert de route de bossen door dus het zal wel niet veel nieuws worden ben ik bang.

LIFE KENNISMAKING

Het wordt steeds drukker in het startgebouw dus even voor negenen gaan we naar buiten om al snel achteraan de rij wachtenden voor een routebeschrijving aan te sluiten. Een dikke, lange sliert begeeft zich dan door de straten van Maarn, richting het gemeentehuis, de tegemoetkomende auto's stilleggend. Maar het duurt niet lang tot we de bossen in gaan. Af en toe passeren we leuke huisjes en we kunnen blik werpen op Huis te Maarn waar tegenover schapen grazen. Natuurlijk vraagt dat om foto's, en dat kost wat tijd. Norma loopt vandaag met ons mee op haar na lange tijd eerste 40 kilometertocht. Ze heeft gevraagd of we rekening met haar willen houden door niet te snel te gaan. Nu draait zij zich om met de vraag waar wij blijven.

Voor ons loopt een jongen met een overhemd met korte mouwen. Hij blijkt maandag naar India te gaan.... en om geen grote schok te krijgen heeft hij nu vast korte mouwen vullen we voor hem aan. Daar in India moet het namelijk ver boven de dertig graden zijn. Hij zegt met zijn vertrek zijn 'vrienden', die even voor ons lopen, een plezier te doen. Ik vraag of ze hem ook hebben gesponsord bij deze reis.... maar nee, dat is nou weer niet het geval. Zo van: "Jongen, we hebben een reis voor je geboekt naar Verweggistan, morgen vertrekken vanaf Schiphol. We brengen je wel weg." En dan net zo lang wachten tot het vliegtuig weg taxiet en hij niet meer uit kan stappen.

We gaan langs de uitkijktoren op de Doornse berg, maar niemand wil omhoog klimmen op de 25 meter hoge toren om op de foto te gaan, en stevenen af op de poort van huize de Ruiterberg.

We gaan onder de doorgaande weg van Leersum naar Maarsbergen door via een tunneltje met buitelende apen op het hekwerk en de tegeltjes. Langs kunstig bewerkte bomen met wielen en een uitgehouwen hoofd komen we bij de Leersumde Plassen, naamgever van deze tocht, met vogelkijkhut. En dan duurt het ook niet lang meer tot we op de rust komen bij de fam. van Eem in Leersum. Geen onbekend rustpunt, hier is al vaker gebruik van gemaakt. Het is zulk lekker weer dat de soeppost in de open lucht is neergezet. Het zonnetje laat zich dan ook al enkele tijd uitbundig zien en menigeen heeft al wat kledingstukken uit gedaan. De soep wordt traditiegetrouw vergezeld van een chocopaaseitje.

Als we door willen gaan spreekt Ineke Hutters me aan. Ik ken haar via onze blogs, maar het is ons nog niet gelukt elkaar te treffen ook al wandelen we beiden wat af. We maken dus even life kennis.

TRADITIONELE KLEDIJ

We vervolgen de route door de bossen, over zandverstuivingen en heidevelden. We genieten er van! We gaan 'De Hoge Ginkel' op en ik raak aan de praat met een dame uit Hilversum. Zij liep ook haar eerste Kennedymars in Hilversum, en doet die nog elk jaar. We wisselen wandeltechnieken voor lange afstanden uit en ook zij beaamt de techniek van het lopen van rust naar rust omdat aankijken tegen 80 km wel erg overweldigend is. Ze is ooit begonnen met wandelen met haar zoon. Die waarschuwde haar toen voor het wandelvirus. Maar zoals kinderen niet luisteren naar de wijze raad van hun ouders luisterde zij niet naar de wijze raad van haar 18-jarige zoon en raakte inderdaad besmet. Zij loopt nu nog steeds, zoonlief momenteel niet meer.

We gaan boswachterij de Amerongse berg in met..... de Amerongse berg. Het lijkt wel of we alleen maar klimmen, van afdalen merken we niets. En ook na het bereiken van het hoogste punt met infozuil wordt er nog weinig gedaald. We gaan vlak langs de opengewerkte grafheuvel, wij hebben die al vaker gezien, Norma vindt zelfs de genoemde 20 meter heen-en-terug te ver, dus die laten we links liggen. En dan gaan we met zicht op een tabaksschuur, nu kringloopwinkel, naar het gebouw van 'Gemeenschap van Zendings-Diaconessen' te Amerongen. Ook dit punt is ons niet onbekend, we hebben hier al eerder gerust. De frisdrank en het bier, niet van eigen brouwerij overigens, zijn vriendelijk geprijsd en we bewonderen de glas in lood ramen en zusters in 'traditionele' kledij met kapjes op. Gelukkig zijn de bolletjes kaas op dus we mogen ook nog een broodje kroket nemen. Ik wordt hier ook op mijn vingers getikt. In mijn verslag van de Zuidwesthoek heb ik verzuimd te melden dat we op de eerste rust Adriaan al weer in hebben gehaald en dat hij uiteindelijk een uur of twee later dan Koos en ik over de finish ging. Dat heb ik niet vermeld omdat het een wat gevoelig punt is.....

Kortom, de blog wordt wel erg oplettend gelezen. Laatst werd ik er ook al op gewezen dat ik PER ONGELUK 2011 i.p.v. 2012 had getypt en of ik soms in het verleden leef.

TEGEN

De route voert boswachterij de Amerongse Berg weer door, langs een prachtige beeldentuin bij een idyllisch huisje, gevolgd door boswachterij Leersum en die verlaten we even voor de straten van Leersum om langs de Uilentoren te gaan. De Beverwijker vraagt me wat dat voor toren is. Ik weet hoe hij heet, maar verder moet ik hem het antwoord schuldig blijven. De Graftombe van Nellestein volgt. Al veel gezien, maar nu is het gebouw open en kunnen we binnen een kijkje nemen. We mogen zelfs de toren beklimmen om van het uitzicht te genieten, maar dat laten we achterwege. Ondanks onze aanbeveling lopen de meeste wandelaars gewoon door zonder binnen te gaan. De aanwezige heer vertelt enthousiast over deze toren, waarvan de kisten in de kelder helemaal vergaan zijn, en dat de Uilentoren een 'folli' is. We zien nog even twee pijlen van een andere wandeltocht, maar verder gaan we alleen door. Wel wat anders dan vorige keer vanuit Leidschendam toen LEO lang met ons op liep.

We gaan langs landgoed Broekhuizen met zijn prachtige toegangshek en over landgoed Darthuizen en komen op de koffiepost, ook te Leersum. We gaan er even zitten terwijl de lucht langzaam betrekt en het somber wordt. En koud. Ik doe mijn jas aan terwijl we aansluiting hebben gevonden bij (andere) Ineke en Roel. Over het parkoers kan ik niet veel meer vertellen, nog altijd schitterend bos met steeds meer leuke optrekjes, om in Doorn op de fruitpost te komen. We bewonderen het huis dat bij het schuurtje hoort dat vandaag onderdak biedt aan de bananen.

Er volgt een stuk heide met Chalet St. Helenaheuvel, een theehuis, dat al van verre zichtbaar is. Nog wat bos en dan gaan we langs de traditionele pop met felicitaties voor de WS wandelaars en wederom het gemeentehuis naar Dorpshuis De drie marken terug.

Bijgaande foto's illustreren hoe blij Adriaan is dat hij vandaag de finishstreep gepasseerd is!

KENNEDYMARS ZUIDWESTHOEK, 10 op 11 maart 2012

Wachten tot 'het busje' vol is.

 NACHTMARS DOOR DE ZUIDWESTHOEK,

STEENBERGEN - ROOSENDAAL

10 op 11 maart 2012



De bolussen zijn terug! Volgens de dame achter de bar omdat er vorig jaar zo veel over gezeurd is.....

 NAAR STEENBERGEN

Al om half vijf vertrekken we eerst richting Roosendaal, waar we uiteindelijk zullen finishen, om de auto te parkeren. Dan wachten we tot er genoeg mensen zijn (8) om naar Steenwijk te pendelen. We maken daarbij kennis met Cees Bezemwagen.



Kenismaking met
Cees Bezemwagen



Terwijl we in de kantine wachten tot het half acht en langzaam donker wordt, krijgen we de eerste beloning al: de medaille van Velp. Ik bevestig mijn label aan mijn tas en dan plaats ik hem in het tassenrek. Als we tegen half acht naar buiten gaan mogen we vrijwel direct weg.

GOED ZICHTBAAR



Als reactie op het
voorval van
vorig jaar gaat Adriaan
deze editie elke keer
consequent naar het
damestoilet.

Ook Koos is toch weer aanwezig, ondanks zijn 'pensionering' (= 65 Kennedytochten). Terwijl ik kletsend met hem start neemt Adriaan de benen, die haal ik niet meer in! Ik moet het dus verder maar met Koos doen. Het gaat lekker over de mooie, verharde wegen en voor we er echt erg in hebben gaan we het plaatsje DE HEEN in waar de eerste rust en controlepost is. Maar als we links af moeten slaan staan er geen pijlen op de weg. Gelukkig zijn we de Dorpsweg nog maar nét voorbij als we terug geroepen worden door een dame die pijlen gaat krijten en onze kant op komt.

We nemen een gesponsord appeltje mee en genieten van een bak koffie. Als we de route weer vervolgen staan er verder weer duidelijke pijlen op de weg. We horen een auto aan komen met een ouderwetse bel. Koos denkt dat het een ijsboer is, ik verwacht nu half maart eerder een patatventer. Maar Koos heeft gelijk het is inderdaad een schepijs venter. Als we een fietspad op gaan worden we al snel ingehaald door een brommer die even naast ons blijft rijden om te vragen wat we allemaal aan het doen zijn. Hij vindt ons in ieder geval wel lekker goed zichtbaar!

VAN RUST NAAR RUST...

 We gaan door Heense Molen en langs de Heense Molen die goed zichtbaar is in het donker door zijn witte kleur... maar niet goed genoeg om foto's van te maken. Dan volgt een prachtige brug met grote bogen, over het Schelde-Rijnkanaal, maar ook hier, fatsoenlijke foto's maken, ho maar! 

We stappen lekker door over de lange wegen terwijl het éne gespreksonderwerp na het andere de revue passeert. Zo gaat het over boeken lezen. Dat heb ik veelvuldig voor mijn kinderen gedaan, en nu af en toe voor mezelf. Ook Koos houdt er van boeken te lezen.... lekker in bed. Maar valt daarbij ook wel eens in slaap en wordt dan wakker van: 'hé, het licht is nog aan' of hij moet op gaan zoeken waar hij gebleven is omdat zijn boek is dicht gevallen!

De bolussen zijn er weer!

  We komen op de rust/controle in het dorpshuis te Oud Vossemeer. De bolus is dit jaar weer in ere hersteld. Ja, een Thoolse mars bestaat niet! Tegen ons zegt de dame achter de bar dat 'er vorig jaar zo veel om bolussen gezeurd is'. We gaan er even lekker bij zitten en genieten er van. 

Dan vervolgen we de route door Tholen, met molen, en gaan weer een brug over, over het Schelde-Rijnkanaal terug. Zo bereiken we ook Halsteren waar weer een rust is in de Kannebuis.

NET OVER DE HELFT

 Als we de route weer willen vervolgen worden we gewaarschuwd om de beschrijving er bij te houden. Het eerste stukje is nog extra voorzien van witte krijtpijlen, maar daarna zijn  de gele, opgeplakte pijlen niet altijd even goed zichtbaar en soms echt niet te vinden. Gelukkig loopt er een viertal wandelaars achter ons dat hier bekend is en van verre al roept "Links af.... oversteken....." we blijven dus maar in hun buurt. En dan ga ik eindelijk toch wat bekende punten zien van vorig jaar. Zeker als we langs station Bergen op Zoom lopen en op de rust komen op sportpark Rozenoord. Ik heb de aankomsttijden van vorig jaar ook op mijn 'spiekbriefje' geschreven en ik zie dat we ruim 20 minuten voor lopen op vorig jaar. We genieten van een lekkere bak soep waarbij ik maar een deel van mijn eerste bolletje kaas neem, want ik begin trek te krijgen. Hoewel ik ook wat last krijg van mijn maag. Hier staan de tassen voor de eerste keer op ons te wachten en ik neem er een paar handen Engelse drop uit. 

De route voert door Heimolen en in Woensdrecht worden we in café Non Plus Ultra onthaald met een plak cake die ik 'weg spoel' met een glas cola. Melk hebben ze er voor mijn opspelende maag niet. De voorsprong op vorig jaar is inmiddels opgelopen tot 55 minuten en we zitten op 41,5 km dus net over de helft.

EEN KLEIDUIVEN-PAD

Weer op pad worden we ingehaald door 'De Snelle jongens' van de 110. Ruisend en stampend horen we ze al van verre aankomen. De kilometers glijden ook voorspoedig onder onze voeten door en gelukkig wordt deze etappe van 14,5 km onderbroken door een rust in een garage. Ik drink wat en er is iets te eten. Brood, dat je zelf mag beleggen met divers beleg, en krentenbrood. En nog altijd loop ik verder uit op vorig jaar: al een uur en 10 minuten. Wanneer houdt het op?

We sabbelen de pepermuntjes uit mijn rolletje op en daardoor komt mijn maag weer wat tot rust. Dan gaat het Hoogerheide in, dwars door het 'winkelcentrum'. Voor mijn gevoel liggen er nog dezelfde bouwputten tussen als vorig jaar. Toen miezerde het, nu is het gelukkig droog. Ik kijk al uit naar café De Arend waar we uitgebreid kunnen ontbijten. Ik laad mijn bord niet vol, zoals vorig jaar om er vrijwel niets van te eten, maar slechts met een eierkoek en bakje yoghurt. Koos heeft een beker melk voor me neergezet. Mijn tas zet ik alleen weer bij de 'vertrekkende tassen' neer.

We blijven niet te lang zitten en voor we de route vervolgen vul ik mijn inmiddels lege boterhamzakje met twee eierkoeken. Het is nog donker, hoewel het vannacht niet écht donker is. Mijn lamp heb ik alleen op een onverhard pad eerder in de route gebruikt om enkele plassen goed te kunnen zien.

We passeren weer eens een molen terwijl het licht begint te worden. Helaas zijn de foto's net nog niet gelukt. Dan volgt vliegbasis Woensdrecht waar tanks staan die mij vorig jaar helemaal niet opgevallen zijn. Maar goed dat ik ze nu zie want één zal het wandelboekplaatje sieren. We kunnen zelfs een schitterende zonsopkomst aanschouwen, ondanks de voorspellingen van bewolking dus ik maak er snel een foto van. Niet wetend dat de zon straks tegen de berichten in flink zal gaan schijnen.

Een oprit naar een boerderij is verhard met stukken kleiduif die even verderop geschoten worden. (Voor wie dat niet weet..... kleiduiven zijn fel oranje gekleurde stukken klei die omhoog geschoten worden hoor.)

DIT JAAR MAAR GEEN FOTO

Ik geniet van één van mijn eierkoeken die prima smaakt en langzaamaan gaan we een bebost gebied in, maar nog altijd wel over een verharde weg. Ik vind dit een prachtig stuk route. Een Belg komt naast ons lopen en houdt zijn pas even in. Hij kletst gezellig met ons en dat is welkom want langzaamaan zijn Koos en ik een beetje uitgepraat. De Belg loopt hier nu omdat er in België geen Kennedymarsen zijn. Als zijn wandelmaat, die het kennelijk even moeilijk had, weer bij is, spurten ze weer door.

In Wouwse Plantage slaan we, direct na de Zoombrug en voor het schattige huisje, rechts af. In tegenstelling tot vorig jaar, toen we recht door langs de kerk met het beeldje van de houthakker gingen. We gaan nu achterlangs over een fietspad en komen bij een andere rust dan vorig jaar in eetcafé 'De Pin'. Ik weet inmiddels niet meer wat ik drinken moet dus ik bestel maar een appelsap. Op veelgehoord advies om toch vooral te blijven eten en drinken. Inmiddels geloof ik het zelf bijna niet meer, ik loop al twee uur voor op vorig jaar en toen had ik helemaal niet het idee dat ik langzaam liep. Het zullen er uiteindelijk 2 en 25 minuten worden.

Een andere wandelaar sluit zich gezellig kletsend bij ons aan en dat leidt weer tot heel andere gespreksstof. Er volgen enkele onverharde wegen, ook nieuw, maar dan gaan we weer de bekende wegen op over het kleine spoorovergangetje, waarover we vanuit de verte toch al enkele flinke treinen langs hebben zien rijden, en dan Nispen door met aan het eind van het dorp de laatste rust op sportpark 'De Wallen'.

Ik loop een beetje te dubben of ik wel 'helemaal' naar de kantine wil lopen. Ik heb toch geen dorst meer en nergens trek in. Maar ja, ik moet me natuurlijk melden en het laatste deel van de route op halen. Hoewel we die in de praktijk gelukkig niet meer nodig hebben. We vervolgen de route weer langs het leuke kapelletje, waar ik dit jaar maar geen foto meer van maak.

EVEN EEN TUKKIE

Koos zegt dat hij niet veel wielrenners heeft gezien als ons er één passeert. Dat had hij beter niet kunnen zeggen want het lijkt wel of ze 'en masse' los gelaten worden! We moeten geregeld de kant van de weg opzoeken als hele pelotons ons passeren.

Maar ook de finish komt er al weer aan, hoewel de laatste wegen toch wel erg lang lijken en het 'Thorhonk' wel een heel lange oprijlaan heeft. En was het maar een OPRIJlaan, we moeten hem straks ook weer terug LOPEN want auto's mogen er niet op. Binnen is het benauwd als we de stempels, oorkonde en herinnering op halen.



Finish!!!



Maar buiten is het heerlijk in het zonnetje en in de luwte van de finish. Ik ga lekker met mijn rug in de zon zitten en doe uiteindelijk een dutje op een bank tot Adriaan terug is. Kan ik naar huis rijden terwijl Adriaan af en toe indommelt.

RS80 VOORSCHOTEN, 3 maart 2012

RS80 VOORSCHOTEN,

3 maart 2012

Na één keer op de knop drukken
gaat de deur NIET open.....
na twee drie vier vijf.... ook niet!

 Afgelopen week ben ik met Truus op pad geweest om de rustposten voor 'mijn' WS78 tocht vanuit Sassenheim te regelen die op 24 november van dit jaar plaats zal vinden. En dat is voor de soep, koffie en fruitpost al gelukt. De dame van de koffiepost is zelfs zo enthousiast dat ze met ons mee heeft gedacht. Ze woont immers vlak bij de sportvelden en wellicht hebben we veel meer ruimte bij de voetbalvereniging die een grote kantine heeft. En dat heeft ze het bestuur gemaild......  en hoor ik vandaag dus weer. Maar even een lief mailtje terug sturen dus.

Leuk optrekje vlak na de start......

VOLOP IN BLOEI 

De start is vanuit buurthuis 'De Boschbloem' te Voorschoten. Lekker dichtbij en gemakkelijk te vinden..... hoewel het toch weer lukt om er via een omweg te komen. 

....maar het huis ernaast
is ook niet verkeerd!

  Handig is dat de deur is te openen met een knop, hoewel met de komst van alle wandelaars hebben ze vooruit gedacht en de stroom er maar af gehaald.  De drukte valt nog mee dus we kunnen zitten tot vertrek, hoewel het wel steeds benauwder wordt.


De Vliet met kano...



...ander bootje in de Vliet.

Al heel snel na de start komen we langs een prachtige oude boerderij, helemaal ingesloten door de nieuwbouw, maar ook het nieuwbouwhuis er naast is niet verkeerd.

We doorkruisen Voorschoten en komen zo langs de Vliet te lopen en gaan door recreatiegebied de Vlietlanden. Een paard met wagen passeert ons terwijl we de A4 even volgen en er dan overheen gaan.

Door de polder met enkele fraaie, oude boerderijen komen we in Zoeterwoude dorp dat we snel weer verlaten om naar de koffiepost bij RCN-camping/kaasboerderij Rustdam te komen.

Hier kunnen we heerlijk zitten en ook de toiletten zijn riant ondergebracht in het toiletgebouw van de camping. Ik kijk er even rond want een jaar of tien terug heb ik hier met mijn kinderen eens een weekend doorgebracht. Mijn oudste zoon, toen een jaar of vier, keek zijn ogen uit bij het melken van de koeien. De route voert ons een stukje terug richting en door Zoeterwoude dorp zelf met oude huisjes langs het water. De krokussen (en sneeuwklokjes) staan volop in bloei.

EN DAT IS NU WEL GOED



We gaan de A4 weer over en zetten koers naar Leiden langs het voormalige Kruisherenklooster en een weggetje dat blijkbaar ook door zwaar verkeer wordt gebruikt, of waarvan de ondergrond erg zacht is, want de lantaarnpalen zijn allemaal naar buiten toe scheef weggezakt. In de kleine, oude huisjes wonen volgens Adriaan nu veel studenten.

Waarom heeft niemand
hem verteld dat
het ontzet van Leiden
al heeft
plaatsgevonden?

Via de Lamme brug (ook de term lammerschans en lammenschans komen we tegen dus wat is het nu?) gaan we de Vliet weer over, nog altijd druk bevaren door kano's, En bereiken een harnas dat nog altijd buiten staat..... Zo stevenen we op het oude centrum van Leiden af. Geen onbekend gebied. Zowel uit mijn studietijd als van de RS tocht vanuit Leiden die we eind januari hebben nagelopen. We genieten toch weer van de stad: 'Het Gerecht', de hofjes, de muurgedichten, molen 'De Put' en de gedenksteen van Nederlands Oost Indië, maar ik krijg steeds meer het idee dat ik gewoon weer hetzelfde aan het fotograferen ben. Jammer overigens dat de zon vandaag net niet door komt.



We treffen vandaag wel precies het kruien van molen 'De Put'. We gaan de Morspoort door, net als vorige keer, maar nu gaan we zo wel goed!

ERG DRUK

Daarmee verlaten we het oude deel van Leiden weer en komen gezellig kletsend bijna langs de houtzaagmolen van Noordman.

En zo krijg ik een tip: de juiste tekst bij alle kwesties: "Ja hoor schat, je hebt gelijk." Hiermee kan een ieder het niveau van de gesprekken vast wel weer inschatten. Gelukkig bereiken we dan de rust bij FC Boshuizen. Ik bestel een warme chocomel waarop Norma zegt dat ze dat niet eens lekker vind ruiken, koffie wel.



'Miep' met Piet
(Paaltjens)



En zo komt het, er is geen chocomel, dat Adriaan terug komt met twee koffie en een biertje. Maar Norma wilde helemaal geen koffie, dat lust ze niet eens!, ze wilde cola!!! Is toch allemaal weer goed gekomen en 'bijgevuld en afgetapt' gaan we weer door naar een beeld: dus 'Miep' op de foto met Piet die er wel heel ongegeneerd bij zit.

Langs Huis Ter Wadding gaan we naar station 'De Vink' en volgen dan lange tijd het spoor, onder de hoogspanningsleidingen. Ik diep een rol pepermunt op uit mijn tas maar mijn metgezellen beginnen gelijk over 'de kerk' waarin ze vroeger zoet werden gehouden met pepermuntjes. Een voor mij onbekend gebruik. Eén krijgt zelfs de neiging religieuze liederen te zingen.



Sybille



We passeren een beeld van 'Sybille' en bereiken station Voorburg. Dan is het nog maar een klein ommetje, we hebben nu toch echt het gevoel dat we de 25 (bijna) vol moeten maken, naar 'De Boschbloem'.

In de hal staat natuurlijk de onvermijdelijke stand met handwerkjes. We drinken nog wat en dan biecht blogvolger Piet (niet die Paaltjens) op dat ik sinds ik mijn blog heb in zijn achting ben gestegen..... en dat na 25 jaar, want zo lang ken ik hem minstens al. Dan vraag je je toch af op welk niveau je voorheen door hem werd ingeschaald.

  

We gaan op weg naar huis Noordwijk nog even in, het is er ook lekker weer voor, om een caférust te regelen voor 'mijn' WS. Maar in het strandpaviljoen is het erg druk dus ik moet er eerst maar even een mailtje aan wijden.

In een buurthuis vindt je uiteraard knutselwerkjes
voor de verkoop....



WS78 LEIDSCHENDAM, 25 februari 2012

DE SIJTWENDETOCHT

WS78, LEIDSCHENDAM 25 februari 2012

Vreemd om in deze omgeving te wandelen. Ik heb hier namelijk veelvuldig gewandeld toen er in Wassenaar nog een wandelvereniging zat en veel RS-tochten gedaan, ook deze winter nog twee. Steeds heb ik het idee dat ik RS, en dat is slechts 25 kilometer, loop en op weg naar de soep krijg ik een visioen van koffie met koek, maar ik moet het vandaag toch echt doen met soep.

DE HERDERSHOND 

We hoeven niet ver te rijden dus na een bak koffie met cake, je moet toch iets doen om je op te laten halen door Koos, gaan we op het gemak om half acht richting Leidschendam. We kunnen niet helemaal voor de deur parkeren, dus kunnen vast warm lopen op weg naar het Wellantcollege dat ons vandaag onderdak biedt. Rond kwart voor negen gaan we met de meute mee naar buiten, maar we moeten toch echt tot negen uur wachten voor de routes worden uitgedeeld. Via een ommetje komen we bij de Vliet die we enige tijd volgen alvorens er overheen te gaan.

Zo belanden we in de nieuwbouw van Leidschendam/Voorschoten en komen langs molen de Vlieger, nu helemaal opgeslokt door de bebouwing. Een klein ommetje over een trapje wordt massaal afgesneden, we zijn nu eenmaal wandelaars, en zo volgen we nog altijd het traject Sijtwende, inmiddels langs de tunnel met die naam, richting Wassenaar. Maar eerst doorkruisen we een oude wijk van Den Haag en park Marlot met prachtige oude bomen en het witte huis zelf. Daar staat een modern beeld, lijkt wel brons dus de vraag is hoe lang het er nog zaal staan mijmeren wandelaars om mij heen, en een oud beeld op de kop van een watertje.

Het is hier heerlijk met het zonnetje dat inmiddels vrolijk schijnt op de volop aanwezige sneeuwklokjes en krokussen en het is helemaal niet koud. We gaan langs het imposante gebouw van het Louwman automuseum dat hier de afgelopen jaren neergezet is. Kennelijk is daar ook nu nog voldoende geld voor binnen te halen.  

We gaan onder de N44 door en komen langs landgoed Oosterbeek op landgoed Clingendael. Op de opmerking tegen een hardloper met een groepje lotgenoten of hij het een beetje bij elkaar kan houden zegt deze "Ja, ik ben een hele goede herdershond". En zo komen we op de SOEPpost bij handboogschuttersgilde 'St. Sebastiaen'.

FOUT RECHT-TOE-RECHT-AAN 

We genieten er in het zonnetje van de tomatensoep en wat Adriaan op schoot doet bij Ger kan ik ook niet uitleggen..... ze hebben er zelf in ieder geval nogal schik in! Dan gaan we de Landscheidingsweg over en komen in het duin waar we gelijk na het eerste pad al mis lopen, trouw gevolgd door de overige WS-ers. Over herdershonden gesproken.

Op de hoge punten hebben we prachtig uitzicht over de Waalsdorper vlakte met de klok en de watertoren van Scheveningen en andere hoge gebouwen van de badplaats in de verte. We doorkruisen Meijendel met de boerderij en ik probeer Adriaan bij de houden die voor me loopt want ik moet toch bij mijn lunchpakket zien te blijven. De route voert ons het fietspad op richting de Wassenaarse Slag. Ook wandelverenging LEO (Leiden en omstreken) heeft hier vandaag een tocht en we lopen met hen op.

Maar Koos geeft er de voorkeur aan om niet met Leo, maar met Monique te lopen. We gaan langs duinmeertjes en door konijnen kaalgevreten boomstammen. Voor ons keren twee wandelaars zich om. Lopen jullie ook met Leo? Nee, wij lopen de WS-tocht. Oh, dan zijn ze vast fout gelopen. Over 'herdershonden' gesproken.

We gaan de Wassenaarse Slag af richting Wassenaar, langs een natuurterrein met wilde paarden en een zwaan in een meertje en moeten voor cafetaria 'De Klip' het groen in, langs het hek van 'De Duinrell' en weer volgen de meeste wandelaars hun voorgangers fout recht-toe-recht-aan over het fietspad. Maar wij genieten wel van dit leuke stukje en na het oversteken bij de Dr. Mansveldkade komen we op de rust bij voetbalvereniging Blauw Zwart. Er zit bijna 23 km op dus de route vordert al.

TEGEN DE WANDELAARS IN...

We gaan het oude dorpsplein met de pomp van Wassenaar over en na nog wat leuke andere oude pandjes komen we bij korenmolen Windlust die vandaag open is. Natuurlijk nemen we een kijkje binnen in de molen en op de stelling waar we een prachtig uitzicht hebben over Wassenaar.

We doorkruisen nog een klein stukje Wassenaar en komen dan op de landgoederen, om te beginnen bij 'De Pauw', het gemeentehuis. Het beeld van de dame met opgetrokken rok en de lamp voor haar wekken ineens heel andere associaties op na het schandaal dat onlangs in de pers kwam.

De Pauw, gemeentehuis Wassenaar

Twee raadsleden van de gemeente Wassenaar beweren dat VVD wethouder Henk de Greef zich ernstig heeft laten gaan tijdens een met drank overgoten nazit van een raadsvergadering. De Greef zou tegen een vrouwelijk raadslid hebben gezegd dat hij haar met de gordijnen dicht en de kleren uit een lesje zou leren in de kamer van de wethouder. Volgens de 2 raadsleden liep het feest dat tot 5 uur 's morgens door ging volledig uit de hand.

We genieten verder van de zonovergoten landgoederen tot we onder de A44 door gaan. Een ommetje door de wijk westelijk van de A44 volgt, hier zitten de mensen buiten op hun balkonnetjes, genietend van de zon, tot we bij vaste plantenkwekerij Griffioen komen. Daar is de koffiepost ondergebracht. Het is heerlijk in het zonnetje en het kost moeite om weer door te gaan.

Nu gaan we de groene 'buffer' door tussen de N44 en de bebouwing op de lijn Voorschoten - Leidschendam. Hier kunnen we een blik werpen op de entree en het hek van de Horsten met Eikenhorst, waar Willem Alexander met zijn gezin woont. En natuurlijk komt het gesprek op Johan Friso.

We gaan de parken van Leidschendam door, pakken een mandarijntje mee, en komen zo bij houtzaagmolen 'De Salamander'. Het foto's maken houdt natuurlijk even op, evenals de prachtige Petrus en Pauluskerk, de ophaalbruggetjes, het 'tolhuis' en de andere kerk.

Maar dan gaat het in hoog tempo, het begint kouder te worden en de zon is weg, langs de Vliet en huizen met gigantische achtertuinen en tegen de wandelaars op weg naar het station in, terug naar het Wellantcollege.