WERELDHAVENDAGEN,
ROTTERDAM, 5 september 2010
Eigenlijk ben ik niet van plan om te gaan lopen. Ik ben afgelopen maandag geholpen aan mijn spataderen en moet wel veel bewegen en lopen….. maar ik begrijp zelf wel dat daar geen Kennedymarsen mee bedoeld worden. Helaas geen Vijfhuizen dus, en dit hele seizoen geen kennedytochten meer, maar Adriaan neemt de honneurs waar. Ik heb een flinke stapel leeswerk mee genomen. En ook zoon Timothy heeft ter plaatse besloten dat hij het eigenlijk gezelliger vindt om bij mij in de speeltuin te blijven, met zijn Nintendo (spelcomputertje), dan om met zijn broer mee te gaan.
EEN NOORS GEBOUW IN ROTTERDAM
Als de anderen weg zijn op de 10 (maar dan wel een hele langdurige met al die bezienswaardigheden langs de kades van de Nieuwe Maas) en op de 25 realiseer ik me eigenlijk pas goed dat we zeker tot een uur of één moeten wachten, een uurtje of 4 ½. Ik besluit dus toch maar de route te nemen van de vijf kilometer om te zien hoe ver we komen en Timothy vindt dat toch ook wel een leuk idee.
Daar 7 km de kortste route is starten we daar mee. Al snel gaan we langs de Mac Donalds aan de Schiedamseweg, maar Timothy wil liever iets halen bij een gewone snackbar. Het is echter pas kwart over negen en zondag dus die kans acht ik voorlopig nog heel erg klein.
Bij het prachtige, historische Delfshaven blijven we even staan om de prachtige oude gebouwen te bewonderen. En ik krijg een telefoontje uit Vijfhuizen van Adriaan. Het gaat daar allemaal heel voorspoedig. Té voorspoedig zelfs, want ze mogen pas om 12 uur finishen. Dus houden ze zich maar op in Restaurant ´De Molenplas´, de laatste rustpost, tot het laat genoeg is om door te gaan. (Zal wel een heel onaangenaam verblijf zijn geweest.....) Wij gaan verder langs het Oorlogsverzetsmuseum wat is gevestigd in een gebouwtje onder de Pieter Hoochbrug en helaas op dit uur nog gesloten. Het wandelt verder lekker dus we gaan door richting de Euromast die al van verre te zien is.
 |
| Foto´s gemaakt door zoonlief |
EEN ONVERWACHTE VIP-BEHANDELING
We verruilen de bebouwde omgeving nu voor het park aan de Maas. Een park dat nog altijd geen officiële naam heeft, maar in de volksmond gewoon ‘Het park’ heet. En dan te bedenken dat het door de welbekende vader en zoon Zocher is ontworpen in de romantische Engelse Landschapsstijl. Ik kan er mooi mijn sanitaire stop houden en we genieten er op een bankje van de volière. Verder passeren we het beeld van Hendrik Tollens (schrijver en dichter) en dat van Wilhelmina over wie Winston Churchill ooit sprak: Er is maar één man en dat is koningin Wilhelmina.
En dan zijn we aangekomen op de Parkkade, het laatste stukje Wereldhavendagen waar de grootste schepen liggen. Allereerst een ‘zandzuiger’ van Van Oord die ook in Dubai werkt en daar het hier nog lekker rustig is nemen we een kijkje aan boord van het kolossale schip. Vanaf het schip hebben we ook een prachtig uitzicht over het water met allerlei boten als de watertaxi en politieboten. En op de Erasmusbrug, in de volksmond de zwaan genoemd, en het prachtige gebouw van de Holland-Amerika Lijn. Dat gebouw vertegenwoordigt een belangrijke periode in de Rotterdamse scheepvaart geschiedenis.
En tenslotte ligt helemaal in de verte het Stoomschip SS Rotterdam. Destijds het grootste passagiersschip ooit in Nederland gebouwd. In 1959 vertrok het schip als lijndienst tussen New York en Rotterdam. Toen vliegen steeds goedkoper werd verliet de Rotterdam de Maasstad om als cruiseschip dienst te gaan doen, maar werd in 1997 uit de vaart genomen. Sinds augustus 2008 heeft het schip een vaste ligplaats aan het Katendrechtse Hoofd en wordt gebruikt als hotel, café-restaurant, museum en voor educatieve doeleinden.
 |
| die gek is op techniek..... |
Als we in een hoge ruimte onder het dek komen vraagt Timothy aan een marinier of boven ons de helikopter staat. Dat is inderdaad zo, maar hij kan daar nu niet kijken. Hoewel, heeft hij misschien zin om vanuit de controlekamer mee te kijken hoe deze opstijgt? Heeft mama tijd om te wachten, want het kan even duren. Nou, daar maken we natuurlijk tijd voor, want zo’n kans krijg je nooit meer! En zo kan deze bofkont alles als ‘VIP’ bekijken.
ALS WE MEER TIJD HEBBEN…
We zijn inmiddels aan het einde van de kade gekomen en wandelen nu langs Ocean Paradise, een drijvend Chinees paviljoen dat dienst doet als hotel-restaurant. Het is gebouwd in Taiwan en vervolgens naar Rotterdam gebracht. We kijken even binnen of we wat kunnen drinken, want we hebben dorst gekregen, maar er is niemand te zien. We beproeven ons geluk ook bij de Euromast waarvan een man of vier abseilt. Maar hier kun je slechts wat gebruiken nadat je boven in de toren bent en de entree komt rond de tien euro per persoon. Dat laten we nu dus maar even achterwege, wellicht een leuk idee voor een extra dagje uit als we meer tijd hebben.
TWEE TASSEN VOL!
 |
| dus met andere afbeeldingen dan u van mij gewend bent... |
We verlaten even de route om naar molen ´de distilleerketel´ te wandelen en tenslotte stelt Timothy voor om toch maar naar die Mac Donalds te gaan om daar wat te drinken…. En als we er toch zijn gaat een hamburgertje er ook wel in. Vanuit Vijfhuizen krijgen we bericht dat daar inmiddels de finishlijn overschreden is! Wij ronden ook de route en verwachten nu als laatsten de speeltuin te bereiken, maar komen er toch als eersten. Anderen blijken het idee van de Mac Donalds namelijk ook opgevolgd te hebben.
En terwijl ik mijn ogen even sluit komt ook de 25 terug en kunnen we rond half twee de thuisreis aanvaarden. Ondertussen vertelt Sebastian honderduit wat hij allemaal gezien en gedaan heeft…. en laat hij zien wat hij allemaal gescoort heeft bij de vele stands, twee tassen vol!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten