RS80 Wassenaar, 19 november 2011

  RS80 WASSENAAR,

19 november 2011

Het moest een keer gebeuren: Adriaan gaat duiken en wij willen wandelen. Als je meerdere hobby’s hebt moet je soms je dagen delen en moeten wij met het openbaar vervoer naar de start.

En dat is nog een hele opgave. Allereerst moet je tegenwoordig in het bezit zijn van een OV-chipkaart. En dan, welke bus rijdt er naar Wassenaar en stopt vlak bij ons? Gelukkig is dat allemaal na te zien op internet dus gaan we met de fiets naar Noordwijkerhout, kwartiertje fietsen, en nemen dan buslijn 90.

Gelukkig werken de OV-chip-kaarten dus na ruim een uur in een wel erg rustig in de bus, slechts een man of vijf, dus we kunnen lekker twee plaatsen bezetten, komen we rond kwart over negen in het startgebouw aan.

Het gros der wandelaars is al gestart dus we kunnen op het gemak inschrijven. De inschrijfkaart van Sebastian blijkt zoek te zijn dus we opperen om zijn naam maar op te schrijven zodat wij van start kunnen en RS op het gemak op zoek kan naar zijn kaart.

DEELGENOOT VIA SMS

We zijn lang de laatsten niet en kunnen met de rest mee wandelen. Al snel gaan we langs een bloemenventer die we adviseren vanmiddag bij de finish te gaan staan. (Hij wil dan echter al los zijn.)
Dan volgt 'de Hoge Klei' waarlangs enkele leuke oude huisjes te vinden zijn, aan de rand van Wassenaar, die vast ooit 'in the middle of nowhere' hebben gestaan. Nu zijn ze bijna opgeslokt door huizenbouw en een industrieterrein. We lopen dan ook al snel weer gewoon aan de rand van de bebouwde kom met rechts grote flats en links een groenstrook met een kinderboerderij daarin. Johan passeert ons op de fiets om waar nodig pijlen aan te vullen: "Is Adriaan er niet?" verder heeft niemand hem vandaag gemist.



Pootje baden in de vijver

Dan volgen vele parkjes en groenstroken en zo doorkruisen we Wassenaar tot we bij de landgoederen komen.

Allereerst 'De Pauw' met daarin het raadhuis. Het is lekker wandelweer en de zon komt voorzichtig te voorschijn, maar toch lijkt het ons wat koud om te gaan pootjebaden in de vijver voor het raadhuis. Het betreft hier dan ook een beeld.

We vervolgen de route door 'Landgoed Beukhaghe' waar we de eerste paddenstoelen treffen. En dat SMS-en we natuurlijk even aan Adriaan. Hij zal weten wat hij vandaag allemaal mist!

Verder is het genieten geblazen van de mooie optrekjes die we passeren, allemaal verlicht door het zonnetje wat vooral bij de witte exemplaren, zoals op landgoed Rust en Vreugd, schitterend is.

Het is gezellig druk met andere wandelaars, alleen de bekenden waar we meestal mee oplopen zien we niet, die lopen natuurlijk een kwartier voor ons. Uiteindelijk stuiten we op de N44 waar we een stuk langs lopen. Niet onaangenaam, want ook hier vinden we leuke optrekjes, en uiteindelijk gaan we onder de N44 door.

Zo komen we in de wijk 'Kerkehout' waar ook de verzorgingspost is. Achter een hek staat een pony naar ons te kijken die zowaar blijft staan als Sebastian hem wil aaien.

Verder genieten we van de chocomel met speculaaspop(je), laat dat 'je' er maar vanaf, en maken Adriaan daar uiteraard ook even deelgenoot van, via SMS.

DE KOEK IS OP!

We doorkruisen Kerkehout verder langs een giraffe en neushoorn, en steken bij 'van der Valk' de N44 weer over om bij landgoed 'De Wittenburg' de landgoederen route weer te volgen. We passeren een ijskelder, nu winterverblijf voor vleermuizen, en steken Wassenaar zelf weer door, waar we een wandelaar in een bushokje treffen. Naast hem staat een grote stapel NRC-weekend kranten. Kennelijk door iemand gedumpt dus we nemen maar een exemplaar mee voor vanmiddag thuis, of onderweg in de bus. En we zijn niet de enigen, onderweg zien we wel meer wandelaars met een krant in hun rugzak enz.

Uiteindelijk komen we in de Oranjebuurt van Wassenaar uit met een parkje met monument voor Emma. Deze wijk is ons welbekend, want hier fietsten we vanaf de camping nogal eens door op weg naar Boerderij Meijendel.



En dat gaan we nu ook doen, maar niet via de kortste route! We mogen eerst nog een mooi stuk duin door met smalle kronkelpaadjes. En niet alleen van links naar rechts, maar ook omhoog en omlaag waarbij zelfs een enkel trapje moet worden getrotseerd.



Boom met korstmos



De herfstvruchten zijn al volop aanwezig, de gele toorts staat nog in bloei en een oude struik heeft zijn takken helemaal vol kostmos.

Sebastian wordt moe en raakt wat achter, maar er lopen nog zoveel wandelaars dat hij nooit verkeerd kan lopen dus ik ga door om alvast een tafeltje te 'bezetten'. Binnen is het druk en benauwd, dus het wordt op het terras in de achtertuin. Het is inmiddels rond half één zo lekker geworden dat je gewoon buiten kunt zitten. En dat op 19 november!



We bestellen een pannenkoek bij onze consumptie en als ik mijn telefoon pak zie ik dat ik een SMS-je heb gekregen: 'En mijn koek dan?' 'Ja, de koek is op, en de pannenkoek bij boerderij Meijendel ook.' 'Shit...'

LEKKER PUH

Het bezoekerscentrum is helaas gesloten, er is een nieuw gebouw in aanbouw, dus we gaan  direct het duingebied verder door. In grote lijnen volgen we het fietspad, maar wel via het wandelpad, waarop je leuk kronkelt met prachtige uitzichten over het waterwingebied.

En natuurlijk beklimmen we het uitkijkpunt waarbij ook tussen/op de houten traptreden paddoos groeien.

Van vermoeidheid is bij Sebastian nauwelijks meer sprake. De kilometers schieten dan ook onder onze voeten door, zo mooi is het. We gaan langs een mooi duinmeertje, delletje genoemd, en verlaten bij de 'Ganzenhoek' het duin. Af en toe bromt er een klein vliegtuigje over.

Via de Wassenaarse Slag, langs 'De Klip', gaan we verder, ook langs de Duinrell. We komen vlak bij de bushalte en dus kan ik doen wat ik vanmorgen ben vergeten: kijken hoe laat de bus terug gaat. We hebben nog drie kwartier dus kunnen rustig even afmelden en terug lopen naar de bushalte.

Gelukkig is de kaart van Sebastian terug gevonden, die was in een verkeerd bakje terecht gekomen, dus RS-tocht nummer twee staat er op. En Sebastian is maar wát trots dat hij hem uitgelopen heeft. Straks aan het eind van het seizoen zal hij één tocht meer gelopen hebben dan Adriaan en dus een grotere beker krijgen. Lekker puh! (Of op zijn Sebastian's (14) via SMS: Ik ben gefinist ik heb al een beker. Jij bent een loser. Met vernederende groeten een winnaar.)

Op de terugweg is het een stuk drukker in de bus. Eerst doezel ik lekker weg, onderuitgezakt op een vier-zitje, maar op de boulevard in Katwijk stappen zo veel mensen in, het was natuurlijk ook lekker weer om daar vandaag te wandelen, dat ik rechtop moet gaan zitten.