MATARAMTOCHT, 10 december 2011

MATARAMTOCHT,

WS78, ZWOLLE, 10 december 2011



'Berg' op landgoed Alerdinck



Rond acht uur rijden we op de A28 als ik opeens een krachtterm naast me hoor die verder niet voor publicatie geschikt is. Adriaan is zijn wandelschoenen vergeten. Terug rijden is geen optie want dan zullen we rond half elf pas aan de start verschijnen. Dus dat wordt vandaag op zijn crocks mee lopen. Uiteindelijk worden het toch zijn klompschoenen die nog achterin de auto staan.

Het vinden van de start geeft vandaag bijna geen problemen en onder de poort van 'De Bierton' door kunnen we de auto achter het partycentrum parkeren.

In de hal staat een machine waar Adriaan natuurlijk even aan moet draaien. Moet er nu echt overal NIET AANKOMEN bij staan voordat men er met zijn jatten vanaf blijft???? Deze keer treffen we Koos eindelijk wel, ondanks de drukte in het startlokaal. Kunnen we mooi even de nodige folders uitwisselen.

SMILE

Rechts de IJsselcentrale

We gaan bijtijds naar buiten en onder de overdekte poort staan. We opperen zelfs om hieronder 40 km rondjes te blijven draaien want het miezert licht. Er staan zoveel wandelaars onder de poort dat de enkele auto die er nog door wil daar moeite mee heeft. "AUTO, AUTO!" wordt er geroepen waarna anderen melig zeggen "Oh, is dat nu een auto?"

Even voor negenen gaan we van start en voor we het Schellerpark in gaan is het al droog. Als we daar wandelen schijnt de ochtendzon zelfs hinderlijk in onze ogen. We moeten toch een stuk nieuwbouw trotseren tot we de bebouwing nabij de IJsselcentrale te Harculo verlaten.

We gaan langs mooie boerderijen met kleurige luiken en genieten van de prachtige vergezichten. Uiteindelijk gaan we een dijkje op met in de verte ooievaars die nog fourageren in de plassen op een weiland. En dat in december.

Zo komen we op landgoed Windesheim waar we uiteraard weer de nodige paddenstoelen treffen tussen de rododendrons en het groene mos. De grond is überhaupt nog heel groen met allerlei net opgeschoten planten. We gaan bruggetjes over waarop het enigszins uitkijken is om niet uit te glijden. Maar ook op de paden is het glibberen geblazen met alle modder en plassen.

We gaan een spoortje over, langs een bankje waarop een bordje staat 'te koop haardhout', waarbij we ons afvragen of het betreffende bankje ook doorgaat voor haardhout.

Ganzen vliegen gakkend over als we het prachtige plaatsje Windesheim in gaan. Een heerlijk plattelandsplaatsje met aan het 'einde' een brouwerij van een klooster die later omgebouwd is tot kerk. Een opvallend gebouw. En als we oversteken, zien we de Windesheimer molen.

De boerderijen die we nu passeren staan op terpen. Zo gek was men vroeger nog niet! En dan gaan we een gebied in van Landinrichting Salland-West. We lopen achter een oud-medewerker van een ministerie die verhalen vertelt over die tijd. Het is wel gebeurd dat hij 's morgens om half negen aan de champagne zat en bij diverse 'drankgelegenheden' vloeide ook de champagne rijkelijk. En de flessen champagne die over waren gingen gewoon mee naar huis. Nu moeten we niet denken dat hij een zuipschuit is, want hij is slechts 2x in zijn leven dronken geweest.



Brouwerij annex kerk

 We volgen de Soestwetering een stuk en komen op een fietspad waar een parkoersbewaker ons passeert. Als hij voorbij is valt ons een fietsspoor in het betonpad op en 'we vragen ons af wat die man allemaal wel niet bij zich heeft?' (Spoor lag er al.)



Boerderijen op terpen

Zo komen we op de soeppost waar de soep, we gokken aspergesoep, ons prima smaakt. En zeker de smiles, netjes ingepakt met de beste wensen van de aanhangwagenrijder.

DRIJFNAT 

Den Alerdinck

 In een weiland lopen enkele lieve kleine paardjes..... zo lief dat ze naar elkaar trappen als ze te dicht in elkaars buurt komen. We passeren een infopaal over de weidevogels met onderop een cirkel van 400º! Dat isnieuw voor ons...... Dan volgt het volgende landgoed: De Colckhof (nabij Heino) met een prachtig wit landhuis en mooi aangelegde tuin die gerestaureerd wordt middels nieuw aangeplantte bomen en waar een theehuisje staat dat echter zo ondiep is dat je er nauwelijks in kunt zitten. Maar door optisch bedrog lijkt het toch een heel bouwwerk.

Ger passeert ons in hoog tempo na even gezellig bijgekletst te hebben. Adriaan vraagt of hij vast een Palmpje en een broodje worst wil bestellen. En als grapje: "Als we je niet meer zien, prettige feestdagen en een goed uiteinde..... en ook alvast gefeliciteerd met je verjaardag." (Die valt tijdens de Apeldoornse Vierdaagse weten we wel!) "Je vertelt nooit meer aan iemand wanneer je jarig bent" opper ik..... "Aan hem in ieder geval niet!"

Landgoed Den Alerdinck volgt waar we prachtige foto's maken van het landhuis, gespiegeld in het water. Hier treffen we wederom een 'berg'. Het is er prachtig met het goudbruine herfstblad op de grond en het gezellige zonnetje. Het zonnetje heeft zelfs zoveel kracht dat mijn windjack uit kan.



Zaal Kappers met molen
'De Fakkert' 



We lopen een stukje met een wandelaar met zijn vrouw op. Ik verbaas me er eigenlijk een beetje over dat ze ook veertig loopt, want ze liep altijd kortere afstanden. We volgen de  Marswetering een stuk en komen in Hoonhorst waar de Caférust in zaal Kappers is. Binnen kunnen we nog net zitten, maar er staat een vreselijk lange rij voor een consumptie. We blijven even zitten en Adriaan doet droge sokken aan. Het gaat gelukkig best redelijk met zijn klompschoenen/laarzen. Een andere wandelaar doet haar regenbroek uit.... het regende immers vanmorgen... heel even. De broek is aan de binnenkant drijfnat!

NETJES OP TIJD

Als we verder gaan zitten voor de rust een dame en heer gewoon buiten op een bankje in het zonnetje. We werpen een blik op, en maken natuurlijk foto's van, molen de Fakkert die pal achter het café staat en al snel passeert Ger ons weer. Tegen Adriaan: "Ik krijg nog 10 euro 50 van je voor een Palmpje en een broodje worst."

Landgoed Mataram dient zich aan en we lopen gezellig pratend met 'mevrouw Rozenburg' op die Adriaan op haar beurt weer (Mr.) Unox noemt. De wandelaar met vrouw komt nu in hoog tempo zonder vrouw langs, ze liep niet verder mee dan tot de grote rust.

We gaan landgoed De Horte door met een oeverbankje dat half boven het water hangt. Volgens een infobordje: '.....Het bankje is een kunstwerk. Het is stevig, maar Landschap Overijssel raadt betreding van het bankje af.....' Ik klets even bij met een rustig wandelend echtpaar als ik Adriaan en de man waar hij inmiddels mee oploopt de verkeerde linker kant op af zie slaan. Als ik er wat van zeg slaan ze alsnog direct rechtsaf mompelend dat ze niet eens een foto mogen maken van het landhuis..... bijna gelukt om de reputatie van foutloper eer aan te doen!

Op de koffiepost gaan we wel even zitten, maar niet te lang want het begint koud te worden. Een witte kat komt bij ons bedelen en eet de toegeworpen koekkruimels met smaak op. Als Piet aan ons vraag 'hoe lang we al zitten' voel ik al aan wat hij bedoelt dus ik zeg: "We hebben nog vijf minuten." Als we al snel opstaan meld hij "Dat waren wel erg korte minuten."



Maar Adriaan zijn toestel
maakt wel prachtige foto's
van de Sekdoornse Plas



We gaan Wijthem door, gevolgd door de Wijthemerplas met mooi zicht over het water waarin de zon zich nog altijd spiegelt. We gaan langs en over een volgend kanaal met ganzen langs de oever en bereiken de Sekdoornse plas, een zandwinningsplas. Inmiddels begint de zon wel erg laag te staan en schijnt weer in onze ogen. Dat maakt foto's maken van de prachtige lucht voor mij helaas onmogelijk.



Boerderij 'De oude Mars'

 De fruitpost is vandaag onder poort van boerderij 'De Oude Mars' gesitueerd. Deze boerderij heeft een binnenplaats, maar dateerd toch nog maar uit 1938. 

Het laatste stukje lopen we met Truus op die weer één van haar eerste 40-ers loopt. Ze is het zat, en wij ook, maar dat komt natuurlijk gewoon omdat we weten dat we bijna, na wat nieuwbouw, aan de finish zijn. Het begint te schemeren dus netjes op tijd.

BIJNA DROOG

Bij terugkomst treft Adriaan in het herentoilet een man aan die zijn haar droogt onder de handendroger. Heeft hij zo gezweten dan? Nee, er heeft een vogel in zijn haar gepoept en dat heeft hij er even uitgespoeld.

Start c.q. finish.

We drinken nog wat en kijken in de hal toch weer bij de daar aanwezige machine die volgens een wandelaar is om aardappels te sorteren, en bewonderen een oude merklap. Adriaan zoekt het tweede paar droge sokken op uit zijn wandeltas om die straks in de auto aan te doen. Hij gooit ze echter op tafel precies in een bakje met bloemen..... en water. Gelukkig blijft de schade beperkt en zijn de sokken nog bijna droog. En hij heeft toch maar mooi deze tocht op zijn klomp-laarzen uitgelopen.

En een bedankje aan Rinda voor deze prachtige, gevarieerde tocht is hier zeker op zijn plaats.

Links, E 149,95, hele dag onder de kapstok gestaan,

rechts, E 14,95, hele dag door de blubber gesopt!