LEERSUMSE PLASSENTOCHT, 17 maart 2012

Door technische storingen
kunnen foto's op dit moment niet geupload worden.

DE LEERSUMSE PLASSENTOCHT

WS78, MAARN 17 maart 2011

Heerlijk een keer niet zoeken naar het startgebouw, we rijden er tegen de opkomende zon in zo naar toe. Het wordt voor mij al de 22e keer Maarn. Vandaag voert de route de bossen door dus het zal wel niet veel nieuws worden ben ik bang.

LIFE KENNISMAKING

Het wordt steeds drukker in het startgebouw dus even voor negenen gaan we naar buiten om al snel achteraan de rij wachtenden voor een routebeschrijving aan te sluiten. Een dikke, lange sliert begeeft zich dan door de straten van Maarn, richting het gemeentehuis, de tegemoetkomende auto's stilleggend. Maar het duurt niet lang tot we de bossen in gaan. Af en toe passeren we leuke huisjes en we kunnen blik werpen op Huis te Maarn waar tegenover schapen grazen. Natuurlijk vraagt dat om foto's, en dat kost wat tijd. Norma loopt vandaag met ons mee op haar na lange tijd eerste 40 kilometertocht. Ze heeft gevraagd of we rekening met haar willen houden door niet te snel te gaan. Nu draait zij zich om met de vraag waar wij blijven.

Voor ons loopt een jongen met een overhemd met korte mouwen. Hij blijkt maandag naar India te gaan.... en om geen grote schok te krijgen heeft hij nu vast korte mouwen vullen we voor hem aan. Daar in India moet het namelijk ver boven de dertig graden zijn. Hij zegt met zijn vertrek zijn 'vrienden', die even voor ons lopen, een plezier te doen. Ik vraag of ze hem ook hebben gesponsord bij deze reis.... maar nee, dat is nou weer niet het geval. Zo van: "Jongen, we hebben een reis voor je geboekt naar Verweggistan, morgen vertrekken vanaf Schiphol. We brengen je wel weg." En dan net zo lang wachten tot het vliegtuig weg taxiet en hij niet meer uit kan stappen.

We gaan langs de uitkijktoren op de Doornse berg, maar niemand wil omhoog klimmen op de 25 meter hoge toren om op de foto te gaan, en stevenen af op de poort van huize de Ruiterberg.

We gaan onder de doorgaande weg van Leersum naar Maarsbergen door via een tunneltje met buitelende apen op het hekwerk en de tegeltjes. Langs kunstig bewerkte bomen met wielen en een uitgehouwen hoofd komen we bij de Leersumde Plassen, naamgever van deze tocht, met vogelkijkhut. En dan duurt het ook niet lang meer tot we op de rust komen bij de fam. van Eem in Leersum. Geen onbekend rustpunt, hier is al vaker gebruik van gemaakt. Het is zulk lekker weer dat de soeppost in de open lucht is neergezet. Het zonnetje laat zich dan ook al enkele tijd uitbundig zien en menigeen heeft al wat kledingstukken uit gedaan. De soep wordt traditiegetrouw vergezeld van een chocopaaseitje.

Als we door willen gaan spreekt Ineke Hutters me aan. Ik ken haar via onze blogs, maar het is ons nog niet gelukt elkaar te treffen ook al wandelen we beiden wat af. We maken dus even life kennis.

TRADITIONELE KLEDIJ

We vervolgen de route door de bossen, over zandverstuivingen en heidevelden. We genieten er van! We gaan 'De Hoge Ginkel' op en ik raak aan de praat met een dame uit Hilversum. Zij liep ook haar eerste Kennedymars in Hilversum, en doet die nog elk jaar. We wisselen wandeltechnieken voor lange afstanden uit en ook zij beaamt de techniek van het lopen van rust naar rust omdat aankijken tegen 80 km wel erg overweldigend is. Ze is ooit begonnen met wandelen met haar zoon. Die waarschuwde haar toen voor het wandelvirus. Maar zoals kinderen niet luisteren naar de wijze raad van hun ouders luisterde zij niet naar de wijze raad van haar 18-jarige zoon en raakte inderdaad besmet. Zij loopt nu nog steeds, zoonlief momenteel niet meer.

We gaan boswachterij de Amerongse berg in met..... de Amerongse berg. Het lijkt wel of we alleen maar klimmen, van afdalen merken we niets. En ook na het bereiken van het hoogste punt met infozuil wordt er nog weinig gedaald. We gaan vlak langs de opengewerkte grafheuvel, wij hebben die al vaker gezien, Norma vindt zelfs de genoemde 20 meter heen-en-terug te ver, dus die laten we links liggen. En dan gaan we met zicht op een tabaksschuur, nu kringloopwinkel, naar het gebouw van 'Gemeenschap van Zendings-Diaconessen' te Amerongen. Ook dit punt is ons niet onbekend, we hebben hier al eerder gerust. De frisdrank en het bier, niet van eigen brouwerij overigens, zijn vriendelijk geprijsd en we bewonderen de glas in lood ramen en zusters in 'traditionele' kledij met kapjes op. Gelukkig zijn de bolletjes kaas op dus we mogen ook nog een broodje kroket nemen. Ik wordt hier ook op mijn vingers getikt. In mijn verslag van de Zuidwesthoek heb ik verzuimd te melden dat we op de eerste rust Adriaan al weer in hebben gehaald en dat hij uiteindelijk een uur of twee later dan Koos en ik over de finish ging. Dat heb ik niet vermeld omdat het een wat gevoelig punt is.....

Kortom, de blog wordt wel erg oplettend gelezen. Laatst werd ik er ook al op gewezen dat ik PER ONGELUK 2011 i.p.v. 2012 had getypt en of ik soms in het verleden leef.

TEGEN

De route voert boswachterij de Amerongse Berg weer door, langs een prachtige beeldentuin bij een idyllisch huisje, gevolgd door boswachterij Leersum en die verlaten we even voor de straten van Leersum om langs de Uilentoren te gaan. De Beverwijker vraagt me wat dat voor toren is. Ik weet hoe hij heet, maar verder moet ik hem het antwoord schuldig blijven. De Graftombe van Nellestein volgt. Al veel gezien, maar nu is het gebouw open en kunnen we binnen een kijkje nemen. We mogen zelfs de toren beklimmen om van het uitzicht te genieten, maar dat laten we achterwege. Ondanks onze aanbeveling lopen de meeste wandelaars gewoon door zonder binnen te gaan. De aanwezige heer vertelt enthousiast over deze toren, waarvan de kisten in de kelder helemaal vergaan zijn, en dat de Uilentoren een 'folli' is. We zien nog even twee pijlen van een andere wandeltocht, maar verder gaan we alleen door. Wel wat anders dan vorige keer vanuit Leidschendam toen LEO lang met ons op liep.

We gaan langs landgoed Broekhuizen met zijn prachtige toegangshek en over landgoed Darthuizen en komen op de koffiepost, ook te Leersum. We gaan er even zitten terwijl de lucht langzaam betrekt en het somber wordt. En koud. Ik doe mijn jas aan terwijl we aansluiting hebben gevonden bij (andere) Ineke en Roel. Over het parkoers kan ik niet veel meer vertellen, nog altijd schitterend bos met steeds meer leuke optrekjes, om in Doorn op de fruitpost te komen. We bewonderen het huis dat bij het schuurtje hoort dat vandaag onderdak biedt aan de bananen.

Er volgt een stuk heide met Chalet St. Helenaheuvel, een theehuis, dat al van verre zichtbaar is. Nog wat bos en dan gaan we langs de traditionele pop met felicitaties voor de WS wandelaars en wederom het gemeentehuis naar Dorpshuis De drie marken terug.

Bijgaande foto's illustreren hoe blij Adriaan is dat hij vandaag de finishstreep gepasseerd is!