ZIVIL-MILITARISTISCHER ZWEI TAGE-MARSCH,FULDA, DUITSLAND,
ZATERDAG 1 OKTOBER
Na gisteravond genoten te hebben van een accordeonniste genieten we nu van een uitgebreid ontbijt en dan gaat Adriaan om half zeven richting de bus want de 42 km wordt een stuk verderop langs de route gedumpt. Wij gaan tot half acht terug naar onze slaapplek tot het buiten licht is en starten dan op de 21.
Regende het vorig jaar, nu is het een stuk gezelliger met een zonnetje. De route is helaas niet zo verrassend, die is gelijk aan vorig jaar, maar de St. Andreaskerk met zijn ui op de toren (oh nee, zwiebel) blijft leuk.
We kunnen weer uitkijken naar de hoger gelegen stad waar het klooster Frauenberg bovenuit steekt. Zijn we gisteren zo hoog geklommen?Het is schitterend langs het parkoers met de eerste bomen die al helemaal in herfsttooi zijn. Dan gaan we Fulda Galerie in, een hele nieuwe wijk die ook het afgelopen jaar weer een stuk gegroeid is….. tot we op een kruispunt helemaal geen pijlen meer zien. Onze voorgangers gaan stug door, de heren achter ons blijven ook staan. Een stukje terug dus maar…. Om de andere wandelaars verderop rechtdoor over te zien steken. We zijn weer op de goede weg.
We komen langs de jeugdherberg in de wijk Sickels en dan op de eerste rust/controlepost waar we natuurlijk een stuk kuche nemen en een beker limonade in onze eigen beker. Ook hier let men op het milieu en we hebben gisteren dus een beker aan musketonhaak aangeschaft. De limonade is dit jaar gelukkig koud, dat smaakt een stuk beter. Hoewel nog niet echt lekker lest het wel de dorst. |
| Propstei (proosdij) Johannesberg |
Hier staat ook een bord waarop diverse looproutes naar Santiago de Compostella zijn aangegeven en we hebben al diverse stickers met jakobsschelpen op lantaarnpalen e.d. zien zitten.
Was het tot nu toe toch nog wat fris, nu wordt het steeds warmer en kunnen de jacks uit. We volgen een druk spoor waarover eindeloze goederentreinen denderen, maar wel door een geluidswand aan het oog onttrokken, om in Bronnzell (stadt Fulda) te komen waar ook de volgende rust/controle is.
Eigenlijk verheugen we ons het hele jaar al weer op de koek die we vorig jaar nuttigden op deze post, een stukje huisvlijt van de dame achter de post. Maar je raadt het al, dit jaar had ze kennelijk andere zaken te doen en moeten we het zonder cake met slagroom en dikke plak chocolade doen. We ‘behelpen’ ons dus ‘maar’ met een stuk kwarktaart en een spijsbroodje. |
| Laatste rust/controlle |
We vervolgen de route langs het Jagerhaus door de wijk Kohlhaus en slaan links af de brug over de Fulda over met de betonnen heiligenbeelden. Ook bekend van de rondrit met de auto door de stad gisteren……. En zo gaan we weer op propstei Johannesberg af en sluiten de langere en kortere afstanden zich weer bij ons aan. Er passeert zelfs een man met één kruk die de 21 lus nog moet doen. Knap hoor! Een man die ons inhaalt zegt dat hij zojuist zijn slaapplaats in het Jagerhaus gepasseerd is.
 |
| De Fulda |
We gaan de parken al weer in en komen zo bij het Brandweermuseum. Ik heb dat vorig jaar al bekeken, maar Sebastian wil weer. Ik neem dus buiten plaats in het zonnetje. Eerst op het randje van een waterput, dan op het randje van een gedenkteken en uiteindelijk op een stoel die de ‘portier’ voor mij buiten neer zet! Ik lees lekker een stuk in mijn boeketreeksje dat ik speciaal voor deze gelegenheid heb meegenomen maar al na één hoofdstuk, na een half uur, komt Sebastian weer naar buiten.
Ik merk dat hij het zwaar begint te krijgen als we weer op pad zijn. We hebben weer zicht richting de stad met de dom, maar niet meer dan dat, want gaan langs de Wiesenmühle en overal achterlangs. Als we een klein ommetje moeten maken naar de controlepost bij de Marinekameradschaft snijdt Sebastian dwars over het gras af en rust lekker uit tot ik weer bij ben.
 |
Saus voor de frites e.d. |
Maar dan schiet het echt op. De trappen op en de brug over de Fulda over en dan de laatste warme wegen af naar het Deutsch-Amerikanisches sportzentrum waar we rond 1 uur binnen stappen.Heerlijk dat we daar ook slapen want nu hoeven we niet meer weg. We kletsen gezellig bij met de vele bekenden die er ook zijn en horen dat velen gisteren tijdens de IVV-wandeling vreselijk fout zijn gelopen. Zo fout zelfs dat ze er maar een eigen stadswandeling van hebben gemaakt…..
's Avonds eten we bij het sportzentrum waar de saus uit wel heel opvallende flessen 'gemolken' moet worden.
's Avonds eten we bij het sportzentrum waar de saus uit wel heel opvallende flessen 'gemolken' moet worden.En ter vermaak wordt de accondeonniste bijgestaan door een jodelaar!
ZONDAG 2 OKTOBER
Het ontbijt smaakt weer goed. Heerlijke verse, knapperige broodjes die we thuis weer zullen missen. Vandaag doen we rustig aan want ook Adriaan gaat mee op de 21 km. Dus als het licht is vertrekken we weer via dezelfde aanlooproute. Maar dan rechts af richting een huis waar geen ‘Zimmer frei’ is maar een ‘Tische frei’. 
Helaas is ook vandaag de route gelijk aan vorig jaar, maar m.i. wel leuker dan gisteren. We gaan eerst door de wijk Haimbach met zicht op de stad waar al weer een grote witte dampwolk achter het klooster Frauenberg hangt.  |
| Tische Frei |
Deze rust ligt vlak naast een brandweerkazerne. De club van Huib Bavelaar, waarvan we er natuurlijk veel kennen want we gaan ook geregeld mee, is er ook. We zagen ze overigens vanmorgen aan de start ook al, want de chauffeur moest vroeg rijden omdat ze anders ’s middags pas laat naar huis konden gaan. De regels worden steeds strenger!
Langs leuke vakwerkhuizen verlaten we het bebouwde weer en gaan de polder in over een lange weg waarlangs appelbomen zijn geplant. Zo komen we in Niederrode, ook al zo’n typisch Duits dorpje, en komen daarna bij de fikse klim naar boven.
Sebastian laat zich lekker door Adriaan mee slepen. Verder loopt hij nog prima! Na gisteren had ik er een hard hoofd in.Boven gekomen worden we allereerst beloond met prachtige vergezichten naar de stad Fulda en dan gaan we de bossen in. Ik raak aan de praat met een Duitser die, hoe kan het ook anders, Gunther blijkt te heten. Hij wandelt regelmatig in Nederland en vertelt dat er, in tegenstelling tot wat ik wel eens gehoord heb, in Duitsland ook Kennedymarsen zijn. Zo belanden we op rust 2, weer vlak naast een brandweerkazerne te Oberrode.
Vorig jaar werd hier nog druk gebouwd, nu is het netjes en nemen we tegen de muur van het gebouw plaats, lekker in het zonnetje. Naast ons staat een jongeman zijn ochtendgymnastiek te doen, waar we van genieten, evenals van onze koeken.
 |
| Geitenweitje in..... gewoon Duitsland! |
Het vervolg van de route vertoont nu toch enig verschil met die van vorig jaar. We gaan niet langs de drukke weg maar onverhard en niet linksom over de ‘berg’, maar rechtsom. Ik loop een stukje met Joop op, maar loop toch wel erg uit op Adriaan en Sebastian dus haak weer af. Na nog even genoten te hebben van een pruim die volop aan de boom hangen en deels al op de weg zijn gevallen, de hele omgeving ruikt er heerlijk naar, komen we bij een geitenweitje. Je waant je even ergens in Griekenland of zo.
En dan mogen we omlaag. Heerlijk tussen de akkers door met een veld koolzaad dat helaas niet zo heel geel (meer) is. 
We kunnen ook zien dat we een flink ommetje gaan maken. Sebastian besluit af te snijden, door iedereen te zien! waarna Joop bij het passeren nog vraagt: “Hoe kom jij nou weer hier?”
Maar hij heeft er weer volop zin in, zeker als we bij een spoorwegovergang komen met gesloten bomen. Nu weten we inmiddels dat die te openen zijn door op een knop te drukken wat Sebastian natuurlijk niet kan laten. Voor de bomen open gaan klinkt er echter een waarschuwingssignaal waarbij hij ‘zowat een meter de lucht in springt’.
 |
| Door niemand opgemerkt.... |
We klimmen en dalen door de prachtige herfstige omgeving om dan toch Fulda weer in te gaan naar de rust bij de volgende brandweerkazerne. Sebastian trekt samen met Adriaan nog even een sprintje om te zien wie er het eerst is. Hoe moe ben je dan…..De laatste km’s dienen zich al weer aan. We wandelen langs wegen die we ook met de auto al hadden gezien en komen na de hoge spoorbrug weer bij de Marinekameradschaft waar we nog een stempeltje ophalen voor het wandelboekje.
De parken door en de Fulda over, waar een heerlijk kruidige geur opstijgt uit de begroeiing langs het water, en dan komen we rond half twee weer terug in het Deutsch-Amerikanisches sportzentrum. Daar is van vermoeidheid bij Sebastian niets meer te bespeuren. Hij is gisteren al statiegeld op gaan halen en gaat daar vandaag mee door want hij wil 10 euro verdienen. En dat lukt hem nog ook!!!
 |
| Deutsch-Amerikanisches Sportzentrum |
We drinken nog wat, genieten van een zak patat en kletsen bij met alle bekenden. Er zijn nl. wel 12 Zwervers, voor zover we ze gezien hebben tenminste, een groepje Gondeliers en een flinke groep ‘familie Bavelaar’. En dan nog de nodige loslopende bekenden.
We pakken de spullen in en rijden als afscheid nog een rondje met de auto rondom Fulda….. voor we de terugreis aanvangen. En die gaat zeer voorspoedig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten