NHWB HERFSTWANDELTOCHT, 29 oktober 2011

 NHWB HERFSTWANDELTOCHT

OVERVEEN, 29 oktober 2011

Vandaag gaan we dichtbij wandelen in Overveen. Dus lekker uitslapen tot een uur of negen en dan op het gemak naar sportcomplex Tetterode

Maar voor we starten hebben we al heel wat beleefd. We parkeren de auto namelijk op een stukje weg tegenover het parkeerterrein van het sportcomplex, waar je eigenlijk alleen in mag rijden als bewoner of bezoeker van..... en daar parkeren we toch, evenals veel andere wandelaars. Een boze bewoner staat in zijn voortuin en probeert iedereen weg te sturen! “Nou, we zullen het nog wel merken......”



IJskelder

 Na met iedereen bijgepraat te hebben, de Gondeliers uit Hardinxveld-Giessendam zijn er ook, starten we om half elf. We gaan vrijwel direct een park in en klimmen langs een ijskelder, nu bewoond door vleermuizen, omhoog naar een uitzichtpunt. En dat zal de tendens voor vandaag blijven.

We bereiken het fietspad weer en moeten even langs de weg omlopen naar het Middenduin. Een prachtig gevarieerd stuk duin waar we langs de Zanderijvaart lopen terwijl we rechts hoog boven ons huisjes zien met rode luikjes aan de ramen.

Dan gaan we richting de rondwandeling 'Hoge Duin' die zijn naam eer aan doet. We wandelen gezellig kletsend onder de spoorlijn Haarlem-Zandvoort door, maar dan is daar al de splitsing voor de 25! Wij gaan langs het natte gebied richting bezoekerscentrum de Zandwaaier, de andere afstanden maken eerst nog een ommetje, 1 1/2 km extra, voor ze daar aan komen. We laten het bezoekerscentrum in het prachtige oude pompstation echter voor wat het is want er zit nog maar 4 km op.

We gaan direct door de Zeeweg naar Zandvoort over en het volgende natuurgebied in: 'Nationaal Park Zuid Kennemerland', bij ingang Koevlak. Daar worden we eerst gecontroleerd met een echt knipje.



Klein duimpje en de reus.
Door de vertekening van
de foto lijkt het wel:
'stap maar in mijn tas,
dan mag je verder mee!'

 We volgen geruime tijd de leuke bordjes van het Veldloopparcours door het echte duinterrein. Geregeld maken we foto's van de kardinaalshoed die al volop bessen heeft, evenals de liguster zijn zwarte, de prunus zijn rode en de duindoorn zijn oranje bes. Daarbij moeten we steeds weer dezelfde mensen in halen waarbij een man die voor ons opzij stapt lachend zegt: "Ik ben ingehuurd als hindernis!"

De bomen en struiken krijgen al herfstkleuren en hoe langer we kijken hoe meer paddenstoelen we zien. Maar er is meer te zien. Zo passeren we een monument op de plek waar na de oorlog de lichamen van gefusilleerde verzetsstrijders zijn gevonden. We genieten van de rust in het duin, en van de gesprekken met medewandelaars. Zoals wel vaker deel ik links en rechts een 'kaartje' uit van mijn blog. Ook aan een man die gelijk 'Groene Wissels' bij mij aanbeveelt!

Een parkoersbewaker passeert ons op zijn fiets en we passeren een tweede monument waar in 1943 de lichamen van een aantal vermoorde verzetsstrijders zijn gevonden.

Gezellig kletsend met Kokkie die volgend jaar ook naar Boras gaat bereiken we de rand van het duin bij de Bloemendaalse hockey club. Langs een konikpaard, een wilde grazer in het duin, en met zicht op de ruïne van Brederode gaan we richting hoeve Duin en Kruidberg voor een rust.

Er zit inmiddels 12 km op en we vinden dat we dat wel verdiend hebben. We moeten een stempel halen bij een jonge dame die het wel heel erg druk heeft met haar nintendo, en het is even zoeken naar het hoekje waar ze zit. Ik haal eerst mijn consumptie en tegen de tijd dat ik aan het stempeltje toe ben stapt ze op, ze moet naar huis. Maar de stempel staat nog op een tafeltje klaar voor een doe-het-zelf-stempel. Het is zo lekker dat we buiten op het terras kunnen zitten. En dat is maar goed ook, want er zijn zo veel wandelaars dat het binnen al snel vol zit.

Na de rust gaan we direct landgoed Duin en Kruidberg over en daarna Nat.Park Zuid Kennemerland weer in. Af en toe moeten we bukken om onder over het pad hangende stammen door verder te kunnen. Er wordt duidelijk niet opgeruimd in het duin wat een leuke variatie geeft zoals dode boomstammen met spechtengaten en paddenstoelen.

En ondertussen klimmen en dalen we over duinen, langs het prachtige Vogelmeer dat zijn naam eer aan doet. Langzaamaan voert de route ons meer richting de Zeereep. Daar hebben we uiteindelijk de keuze om te rusten bij restaurant Parnassia, wat we ons natuurlijk niet laten ontgaan, of door te lopen.

Na een blik op de rustige zee te hebben geworpen, gaan we weer langs het Vogelmeer. Net naast het pad ontwaar ik de afdrukken van reeënpootjes en daar maak ik natuurlijk een foto van. Ondertussen gaat het verhaal tussen Adriaan en een achter ons lopende wandelaar: "De organisatie heeft hier natuurlijk met een stok met onderaan een hertenpootje gelopen, want dat is zo leuk voor de wandelaars." En de wandelaar achter ons voegt daar nog aan toe: "Er is altijd wel een gek die er een foto van maakt." Als we weer verder gaan zegt Adriaan: Ik zou het niet pikken dat iemand me een 'gek' noemt. Sla hem in elkaar..... Ik zou denken 'Hou me tegen.......'

Bij het passeren van een uitkijkpunt klimmen we toch nog eens helemaal naar boven en hebben zicht op een duintop met een groot kruis, Zandvoort, de Hoogovens, oh nee Corus, oh nee, Tata staal, en volgens een medewandelaar is het bedrijf inmiddels al weer over genomen!

We passeren rozetten van gele toorts die volgend jaar dus weer volop zullen bloeien en bomen die met de wind mee zijn gegroeid.

Een dame die 'met haar vier meiden' op stap is reageert heel serieus op hetgeen Adriaan zegt. Ik zeg: "Daar moet je niet naar luisteren hoor, dat doe ik ook niet." "Ja, zo'n man heb ik ook thuis zitten, maar hém ken ik nog niet..." waarbij ze gezellig lacht.

We gaan langs nog twee monumenten waarbij na de tweede wereldoorlog 92 c.q. 21 vermoorde verzetslieden werden gevonden. Deze duinen waren in WOII nl. Sperrgebied.

Enkele Schotse Hooglanders liggen midden op het pad en dan bereiken we recreatieplas 't Wed waarachter boven de bomen de Watertoren van Overveen uit torent.

We verlaten het duin en gaan langs bezoekerscentrum 't Zandspoor,

langs de auto, die daar nog altijd zonder bon staat, terug naar sportcomplex Tetterode.