RS80 SCHEVENINGEN, 14 januari 2012

RS80 SCHEVENINGEN,

14 januari 2012

EEN WANDELING VIA IRAK, BRAZILIË EN KENYA TERUG NAAR SCHEVENINGEN.

Vandaag ga ik met het openbaar vervoer naar Scheveningen. En dat is met het nieuwe station in Sassenheim, vers geopend in december door minister Melanie Schultz van Haegen, prima te doen. Om een juiste (lees gemakkelijke) verbinding te hebben sta ik al rond acht uur voor het startgebouw, het Media college.

Foto's maken gaat nog niet dus die maak ik later, vlak voor vertrek, van de markante school die vast in één bepaalde stijl is gebouwd. Ook de kerk iets verderop heeft daar iets van weg, maar even voor we die bereiken slaan we af dus die foto's komen vanmiddag wel. Hij staat toevallig vlak voor de tramhalte, en die staat er vanmiddag ook nog wel denk ik.

Dan heb ik inmiddels al met Piet gesproken over het pijlen over twee weken van 'mijn eigen RS tocht' vanuit Lisse.

AAN DE KETTING

We gaan al snel door het Westbroekpark met het beeld van ontbijtende (maken wij er tenminste van) mensen. Evenals vorig jaar maken we er toch een fotootje van. We steken de trambaan op de Parklaan over, waar veel auto's geparkeerd staan van wandelaars. Voor de school zelf mag namelijk niet meer gratis geparkeerd worden. En voor E 1,70 per uur.....

We hebben er lekker de pas in. Veel foto's maak ik niet en zal ik vandaag ook wel niet maken want ik ben al vaak vanuit Scheveningen gestart en de omgeving is bekend.

We horen een specht hard werken in de bomen en ook de hazelaar laat al zijn eerste katjes zien. De watervogels zijn druk in de weer en als in de loop van de wandeling de zon door komt lijkt het wel voorjaar.

We gaan park Clingendaal door langs de Hollandse tuin en de bunker die nu door vleermuizen bewoond wordt. Als we het groen verlaten gaan we langs het huisje van het wandelboekplaatje met de vele vogelnestkastjes aan de gevel. We passeren leuke optrekjes en camping Duinhorst waar ik jaren met mijn kinderen gebivakkeerd heb.

Via de G.J. van Heuven Goedhartbrug (vernoemd naar een verzetsstrijder) gaan de Landscheidingsweg over en langs sportpark de Roggewoning waar de rust zal zijn, maar nu lopen we snel door. Het schattige witte kioskje is nog gesloten en wij stevenen door naar het begin van de landgoederenroute die we gaan volgen.

Al snel zien we het beeldje 'eieren zoeken met Pasen' en kasteel Oud Wassenaar, nu een sjiek hotel. We genieten van de rust in de parken, de stukken daar gelaten waar we vlak langs de N44 gaan.

We passeren de ambassade van Irak dus we steken even onze hand door het hek... op Iraans grondgebied. Bij een grenspaal in park Vreugd en Rust, aan de ketting gelegd alsof je hem zo onder je arm mee zou nemen....., is de koffiepost.

Ook daar worden wederwaardigheden uitgewisseld over 'mijn' tocht in Lisse, want welke afstanden komen er allemaal langs de koffiepost dus hoeveel moet er worden ingekocht?

IN ENGELSE STIJL

Af en toe steken we een weg over om weer een volgend landgoed in te gaan tot we net even van de route af een prachtig 'landgoedhuis' zien staan. We lopen er naar toe.... gevolgd door medewandelaars die in de 'makke schapenstand' staan. Het blijkt om de ambassade van Brazilië te gaan. En ook hier voelen we even door het hek aan de 'Braziliaanse lucht'.



Groene mosheuvels op de landgoederen



We wandelen langs gemeentehuis 'De Paauw' waarvoor de vrouw nog altijd pootje baadt in het water. We vinden de spot-lamp alleen wel heel vreemd geplaatst.

Een groot deel lopen we nu al contra aan de tocht vanuit Wassenaar. Maar met deze mooie landgoederen is dat geen straf. Langs de molen van Wassenaar bereiken we het winkelcentrum van Wassenaar dat we met een echte Wassenaarder, overigens een fervent aanhanger van de OLAT, doorkruisen. We maken nog grapjes: een Wassenaarder die wandelt..... Op een bord wordt een 'pennenopruiming' aangeprijsd bij een boekhandel. Is de automatisering inmiddels al zo ver gevorderd dan? Een echte 'Wassenaarse hond' zit OP een bankje naast zijn baas.

Als we een foto maken van een bronzen beeldje wijst een dame ons op een ander bronzen beeldje waar onder staat, voor wie dat niet meer weet:

'Rolschaatsende kinderen'. Langs het dorpspleintje met de pomp en de kerk verlaten we het centrum en na 'Duinrell' worden we weer langs de leuke optrekjes van de beter gesitueerden gevoerd.

Door wijk 'De Kievit' verlaten we de bebouwde kom om de weg later over te steken naar een pad 'geen vrije doorgang'.

Wij gaan er toch in langs een leuk huisje met rood-witte luiken, en komen in een oase van rust.

We komen langs een manege met een prachtige oude boerderij met opkamer.

Helaas wel enigszins toe aan een opknapbeurt. En dan houdt het pad echt op.

We gaan een bebost terrein in en moeten ons uiteindelijk tussen twee spijlen van een hek door persen. Maar we gaan gewoon door tot we, over een grasveld, weer op de verharde weg komen en rondom huize Voorlinden gaan. Een kolossaal gebouw, voor ons gevoel in Engelse stijl gebouwd.

T'IS MAAR WAT JE NIET VEEL NOEMT...

We gaan weer langs de kiosk die nu wel open is. Maar iedereen loopt de uitbaatster, die buiten komt kijken, hard voorbij naar de officiële rust op sportpark 'de Roggewoning'. Daar wordt druk gehockeyd en gegolfd. We kunnen binnen nog ruim zitten en genieten van de aanblik van 'het Wassenaars publiek' binnen.

De route voert verder tussen de golfvelden door langs een bordje 'let op golfbaan'. Hoezo????? Een dame is wel met een speciaal schepje bezig de golfballen uit het water te vissen. Dan klimmen we de 79 treden hoge trap op duinterrein 'Meijendel' in.

We kunnen een blik werpen op de klok van de Waalsdorpervlakte en begeven ons tussen kronkelige, gedrongen bomen door. Een dame laat een hazewindhond uit die een 'jasje' draagt. Maar dat heeft deze hond volgens haar nodig omdat hij maar weinig haar heeft. Er passeren twee legervoertuigen en als we het duingebied definitief verlaten valt een oudere wandelaarster op de straat. Maar buiten een schaafplekje op haar hand valt het gelukkig mee.



Ambassade van Kenya



We gaan Den Haag weer in langs prachtige stulpjes en de ambassade van Kenya waar we onze hand..... En uiteindelijk gaan we weer door het Westbroekpark waar een man met een modelhelikopter aan het vliegen is. Dan doemen de torens weer op van de imposante kerk vlak naast het startgebouw. Van verre maak ik vast wat foto's, maar er staan steeds andere gebouwen en bomen voor. De tramhalte ligt pal voor de kerk, dus dat probleem lossen we zo wel op!

We treffen RS-pijler Joop nog net voor de school dus we overleggen even over het pijlen over veertien dagen. Wij kunnen het wel lopend doen want we doen de tweede ronde van 10 km. En als we die af hebben kunnen we de eerste ronde ook nog doen en hebben zo toch de hele tocht die dag ook nog gelopen!  

Vandaag vonden 548 deelnemers de weg naar Scheveningen, een respectabel aantal. We drinken nog wat, kletsen bij en gaan dan richting de tramhalte. Kunnen we eindelijk mooie foto's van de kerk maken. En zo worden het in totaal toch 160 foto's. Ja, 't is maar wat je niet veel noemt.