WS78 UTRECHT, 7 januari 2012

FORT BLAUWKAPELTOCHT,

WS78 Utrecht-Overvecht, 7 januari 2012

Vandaag worden over en weer natuurlijk veel nieuwjaarswensen. Ik blijf handjes schudden, gezellig! Er is een overvloed aan toiletten. Altijd het voordeel van scholen. En er staan lockers in de hal met naambordjes waar teksten bij geschreven zijn als:'allerliefste meester'. Ik vraag me dan altijd af wie dat geschreven zal hebben.

EEN BRONZEN KRAAI 

We starten om negen uur richting het station, hoewel, het is goed dat men het zegt want het is niet als zodanig duidelijk herkenbaar. Ik loop Ed achterop en tref Ilonka die ik beiden ken van Facebook 'wandelvrienden' en daarop regelmatig 'spreek'. Daar kan ik nu even 'life' kennis mee maken.

Het regent redelijk hard dus de regenkleding en plu's moeten op. En niet alleen vandaag regent het. Op het gras en aan de voet van een groepje bomen staan grote plassen.

We laten de nieuwbouw al snel achter ons en gaan langs 'fort Blauwkapel'. Het fort kunnen we vanover het water bewonderen, maar we gaan vlak langs leuke 'bijgebouwen' w.o. een heus poortwachterhokje. Als ik links na een bruggetje een infobord zie staan ga ik er even kijken. Het staat er als info bij een broeihoop voor ringslangen. We wandelen lekker door het gras en langs water en over het spoor waar net een trein langs raast.

We komen langs een klein sluisje waarnaast in de berm twee ganzen lopen die de kerst overleefd hebben. Er wordt gratis paardenmest aangeboden waar ik het nodige commentaar op krijg als ik er een foto van maak..... Er zweeft een roofvogel hoog boven ons, spiedend naar een hapje.

We worden gepasseerd door een wandelaar die mij feliciteert met mijn 3003 km en aan Adriaan is al enige keren gevraagd of hij zijn wandelschoenen nu wel aan heeft. De blog wordt goed gelezen. En een andere wandelaar heeft nog aan Adriaan gedacht, want hij kwam onderweg naar hier tot de ontdekking dat hij zijn wandelschoenen was vergeten, en hij was op zijn slippers! Gelukkig lagen er ergens in zijn auto toch nog oude wandelschoenen.

Dan gaan we de Groenekanseweg op met prachtige boerderijen er langs en in één van de voortuinen staat een bord 'De bij en wij. Een fruitboom voor de bij, een appel voor jou en mij.' Het doet me terug denken aan een artikel in de krant over het feit dat als de bij uitsterft de mens dat binnen vier jaar ook zal doen.

En op de plek van een oude beuk staat een bord:

'Hier stond een groene beuk, geveld na 260 jaren

De kruin werd afgevoerd.

Ik heb de kar gezien die hem heeft weggetrokken.

De trotse romp bleef achter, liggend in het gras.

Monument voor een Gevallen Boom.

Een jonge linde werd geplant met lange groene lokken.'



Schuilhok of hangplek?

 We passeren een schuilhokje, of zien de hangplekken in deze omgeving er zo uit? Het waait flink wat goed te horen is aan bomen die met hun takken tegen elkaar aan schuren en kraken.

Nog altijd zijn er veel paddenstoelen te zien en op een boomstronk zit een roofvogel, in dit geval een motorzaagbeeld op  een boomstronk.

We genieten van de kale bomen waar de zon inmiddels doorheen begint te schijnen en nemen, zoals het gros der wandelaars, toch de verharde weg terwijl een enkeling zich, evenwijdig aan ons, DOOR het struikgewas worstelt.

We treffen nog een kunstwerk: een bronzen kraai, en in de nieuwbouw van Maartensdijk treffen we de soeppost met snert!

Krokussen die elk moment in bloei kunnen staan.

EEN WELBEKEND ETABLISSEMENT

Langs een moderne kerk en een grasveld vol krokussen die elk moment in bloei kunnen staan gaan we het 'buitengebied' van Maartensdijk in. Er wordt zelfs nog vuurwerk te koop aangeboden middels een bord op een auto. (Is dat nog over of is het bord gewoon nog niet weg?)

Na weer de mooiste boerderijen en wederom een sluisje komen we bij huis Rustenhoven en landgoed Eyckenstein waar we even blijven staan om deze te bewonderen en mooie foto's te maken. En daarin zijn we niet de enigen!

Het fototoestel in de aanslag!

Dan komt de splitsing, vandaag is het namelijk ook mogelijk om 25 km te lopen, maar wij gaan dapper voor de 40 verder langs Maurits hoeve, waar ik menigmaal gerust heb op andere tochten, en een zuivelboerderij waar we ook ooit eens rustten tijdens een snikhete wandeltocht.



Maurits Hoeve

 Nog nooit, en nooit meer, zo'n lekkere yoghurtshake gedronken. Dan volgen de Maartensdijkse bossen die in rap tempo onder mijn voeten door schieten, maar dat komt ongetwijfeld voor een groot deel ook doordat ik gezellig kletsend met een RWV-er op loop.
Maar natuurlijk genieten we ook van de omgeving, geregeld glibberend door de modder en constant plassen ontwijkend, tot de heer even een 'plasstop' houdt. Dan volgt al snel Klein Drakestein, met een gigantisch hek eromheen, en de rust in 'De Furs' te Lage Vuursche. (Hij had wel even kunnen wachten met die stop dus!) Dit is ook weer zo'n welbekend etablissement waar we blij zijn dat we vroeg zijn want nu kunnen we de laatste stoelen bezetten.

Ik haal wat te drinken, maar geen appeltaart, want de meegebrachte broodjes zijn nog niet op! "..... en dat is niet goed voor de uitbater" zeg ik er bij, wat hij beaamt! De man staat alleen achter de bar te bedienen, maar in een razend tempo dus we hoeven (nog) niet lang te wachten.



'Jut en Jul' op de grote rust. Er waren wat
weinig zitplaatsen dus dan maar zo.....

 TOEN IK NOG NIET ZO VEEL FOTO'S MAAKTE...

Langs de achterkant van Klein Drakestein zetten we de wandeling voort, de Ridderoordse bossen door, waar ik zelfs nog een mierenhoop langs het pad zie liggen. Bos wisselt af met akkers en een enkel stukje hei, maar alles is nog steeds vreselijk nat en bedekt met plassen.

We gaan landgoed Peijnenburg over en, volgens een local, langs het tolhuisje.

Af en toe steken we een weg over. Landgoed Vijverberg volgt en na nog een stukje Ridderoordse bossen komen we, langs prachtige bruine beukenhagen, al op de koffiepost aan. Die zit vandaag dan ook maar zo'n 6 km vanaf de caférust in een schuur van het Utrechts Landschap.

Zittend op het bankje ontwaar ik nog een schitterend 'elfenbankje' op een boomstam aan de overkant.

 Vanaf daar ga ik kletsend met een andere RWV-er verder door recreatiegebied 'De Leyen'. We hebben er flink de pas in, pratend over o.a. de Filippijnen en het uitzetten van wandelroutes tot we bij een spoor even de pas inhouden want er komt net (weer) een trein aan.

We gaan een tunneltje door, met kleurige tegeltjes beplakt, en komen zo al weer in de nieuwbouw.  Maar die verlaten we weer om rond fort Voordorp te gaan. Door het bebouwde komen we op een volkstuincomplex waar we nog een appeltje of mandarijntje  krijgen. Daar haal ik zowaar enkele wandelaars in die normaal ver voor me zitten. We gaan een trap af en komen bij station Overvecht..... en dan valt eindelijk het kwartje!

Hier zijn we halverwege vorig jaar ook geweest om op de bus richting Denemarken te stappen. En al om kwart voor vier komen we terug in het Trajectum college. Een 'eindtijd' die ik al weer een tijd geleden altijd wel haalde toen ik nog niet zo veel foto's maakte. Vandaag 393 deelnemers, en dat ondanks de slechte weersvoorspellingen voor vandaag..... die weer niet uitkwamen.