AVONDVIERDAAGSE SASSENHEIM, 6 t/m 9 juni 2011

AVONDVIERDAAGSE SASSENHEIM,

6 t/m 9 juni 2011

Avondvierdaagse nummer 2. Dat behoeft enige uitleg. Allereerst wordt het dit jaar voor ons weer geen vierdaagse, maar net als in andere jaren een driedaagse, georganiseerd door de Oranjevereniging. Die deden dit altijd als driedaagse rond Koninginnedag, maar omdat dat wat onhandig viel nu dus een vierdaagse in juni. Alleen….. kwam ik op de eerste wandeldag thuis uit Chantonnay en schoot me de avondvierdaagse pas om half acht weer te binnen. En dan wordt zelfs vijf kilometer wat laat voor zoonlief Sebastian.

Dus op dag twee maar weer gestart met de driedaagse. En liepen we in andere jaren wel vier vierdaagses, ook in Voorhout en Noordwijkerhout, nu hebben deze drie plaatsen besloten allemaal dezelfde week uit te kiezen.

DINSDAG

We starten vanuit het gezellig park Rusthof, vanuit ´het Sassennest´. Dus we duiken eerst maar even het toilet in en mogen dan toch als driedaagse mee doen. De route is overbekend, maar het is wel leuk om in een voortuin een schildpad te treffen. We starten zelfs door de sjieke ´vogelbuurt´ waar we net nog het plaatselijke sufferdje hebben bezorgd.

Maar achterin dat wijkje loop je zo de polder in, eigenlijk al de voorbode van het groene hart dat er vlak achter met de Kagerplassen begint.

Alles is heerlijk fris groen en als je alles met andere ogen bekijkt dan wanneer je er noodgedwongen langs sjeest dan is de omgeving eigenlijk ook best mooi. Prachtige polders met koeien, schapen en kleine paardjes en op de achtergrond de Poelpoldermolen. Al snel komen we op de controlepost waar twee oudere heren op klapstoeltjes zitten. Wij zijn eigenlijk iets te vroeg en dus voor de meute begonnen en dus ook één van de eersten. De ene heer zegt: “Er moeten er nog zo´n driehonderd komen.” “Dat wordt dan nog een hele zit zeg ik”. Waarop hij reageert: “Nou, we zitten hier goed onder een lantaarnpaal!”

We gaan langs de ringvaart van de Haarlemmermeer en komen zo onder het viaduct van de A44 door op het fietspad tussen de snelweg en de Schiphollijn te lopen. Niets aan? Als je het wilt zien is het er heerlijk groen met een veelheid aan bloemen, een grote paddenstoel, elfenbankje, aan de voet van een populier en het is er verkeersluw. En zeker leuk als je met zoon Sebastian op stap gaat die vooral treinen, vrachtwagens en ander verkeer reuze interessant vindt.

Maar aan alles komt een eind en voor we er eigenlijk erg in hebben nemen we al weer de kortste weg terug naar het park en de finish waar ons nog een verrassing wacht: we krijgen een ijsje toe.

WOENSDAG

 Problemen onderweg...


Monte Carlo

We starten via de winkelstraat richting de Teylingerlaan en komen al snel langs Monte Carlo. Dit is een appartementengebouw in een oude bollenschuur zoals er zo veel hebben gestaan en voor een deel nog wel staan in de Bollenstreek. Maar dit is wel een heel mooi exemplaar.

We passeren een bordje: ‘pas op krokodillen’ wat ons na de schildpad van gisteren nauwelijks nog verbaasd. Wat zullen we morgen treffen…..

We gaan de grens van buurgemeente Voorhout over, het buurtschap Teylingen in. Of eigenlijk is het sinds 2006 één gemeente, en ontwaren al snel aan onze linker hand de ruïne van Teylingen. Eén van de oudste kastelen van Nederland.

We verlaten de bebouwde kom en gaan langs de bollenvelden, nu net uitgebloeid. Het loopt lekker en we halen zelfs iemand in. Maar deze slaat al snel daarna rechts af en blijkt op de 10 te lopen. Bij de controlepost horen we dat we zelfs helemaal voorop lopen. Maar wat wil je als je al om half zeven, eigenlijk een half uur te vroeg start. (Ik vind dat echter gezien de bedtijd toch een beter idee……)

Na de Zandsloot een tijd gevolgd te hebben gaan we de bebouwing in en via een groenstrook, met nogmaals zicht op de ruïne van Teylingen, maar nu van de andere kant, komen we rond half acht terug in het Sassennest.

Onderaan de routebeschrijving staat nog: Bij problemen onderweg: Probeer deze eerst zelf op te lossen met andere wandelaars. Lukt dat niet en heeft u hulp of EHBO nodig, bel dan…..

DONDERDAG

Ik bel toch!

We zijn deze laatste avond laat, Sebastian moest eerst paardrijden en eten, dus gaan pas om half acht het hele dorp in de rondte. Als we net weg zijn bel ik mijn jongste zoon op: “Moet ik je nog bellen als we bij Verhagen zijn voor een ijsje?” Eerst zegt hij nee. Later belt hij op dat hij toch wel mee wil waarna Sebastian zegt: “Nu bellen we niet meer, had je net maar beter na moeten denken…..” Omdat het toch nog ruim voor half negen is als we bijna terug zijn, dan start de muzikale intocht, doen we eerst snackbar Verhagen aan voor een ijsje. (En natuurlijk heb ik wel gebeld!) Dat smaakt prima want ook vanavond is het weer heerlijk warm wandelweer.

 En dan op naar park Rusthoff waar we, met een gladiool in de hand, een feestelijke rondje door het park maken achter jong Adest Musica aan. Als we de medaille op halen in het Sassennest is het daar ook een gezellige drukte. Wel wat anders dan de vorige avonden waarop we de drukte steeds vooruit waren….. vandaag overigens geen enge dieren..…..