NACHT VAN DEN HELDER, 11 op 12 juni 2011

NACHT VAN DEN HELDER,

11 op 12 juni 2011

Verboden te
fotograferen.....

GOED OPLETTEN

Na een bak koffie mét koek (of meerdere) en een toespraak starten we even voor 10 uur met de eerste ronde. We beginnen met gele pijlen, ronde twee is met oranje pijlen bepijld waarna groene en uiteindelijk blauwe zullen volgen. Het is in het begin nog zoeken welke pijlen we moeten hebben, want er hangen nog witte en licht gele van een andere tocht, maar de wegen zijn lang en we volgen lange tijd de N250 die we met de auto ook al hebben gedaan. Het hele peloton loopt dicht op elkaar, gezellig kletsend. We gaan langs een groepje ganzen dat eerder op de avond al voor een opstopping heeft gezorgd door midden op de weg te gaan lopen. Er wordt ons onder het loopje een candybar aangeboden en dan slaan we r.a. langs Den Helder Airport.

Er volgt een ommetje langs industriële gebouwen  en langzaam wordt het donker. Na nog een stuk N250, dat loopt overigens lekker door!, slaan we rechts af richting Julianadorp. Na enkele campings, uiteraard in deze toeristische omgeving, gaan we het randje van de plaats in. We krijgen een flesje water en lopen gewoon weer door. Na wel even ons startnummer doorgeroepen te hebben. "29!" "Nee, niet je leeftijd!" "....63!" 

Dan volgen lange wegen naar het noorden terug waarlangs we ’s nachts alles veel intenser ruiken dan overdag: een rioollucht en stinkende brommers van stappers die huiswaarts keren. We gaan iets te lang recht door en denken bij een kruispunt waar niets hangt: geen bericht is recht door. Maar bij het dan weer volgende kruispunt belt iemand met de organisatie. Hij woont in de buurt en heeft bemerkt dat we niet goed lopen. Een busje komt speciaal naar ons toe, prima geregeld door de organisatie! Na enkele aanwijzingen kunnen we de route iets verder weer oppakken. Nu wel heel goed oplettend gaat het verder goed en om 1 uur zijn we terug bij het Marinesportpark.

Ook daar moeten we ons startnummer doorgeven waarna we parkoers nummer twee mee krijgen. Maar eerst rusten we onder het genot van een krentenbol, broodje kaas of ham, tomatensoep en koffie.

TERUG OP HET PARKOERS

Op pad voor ronde twee besluit ik de route maar mee te lezen. Dat gaat goed tot in het eerste park. Het is er aardedonker dus lezen gaat niet en al snel weten we niet meer bij welke aanwijzing we zijn. We zetten op de tast onze voeten neer want we hebben heel eigenwijs, ondanks de aanbeveling op de site, geen zaklamp mee genomen. Die hebben we op voorgaande nachttochten immers nooit echt nodig gehad. Een andere wandelaar sluit zich bij ons aan en zo gaan we uiteindelijk de bebouwing in….. waar geen pijl meer te vinden is. Terug naar de laatste aanwijzing dan maar die vergezeld gaat van een breeklichtje. Daar hadden we rechts af gemoeten, en niet recht door! Als het meer open wordt kunnen we dankzij de maan toch nog wat zien.

We moeten links af een fiets- en kanoroute op, dus dat is even zoeken. Als het fietspad naar links afbuigt hebben we daarna de keus: De Doggersvaart oversteken en via twee bruggetjes het fietspad op of zonder vluchtstrook de weg op. Een pijl hangt er niet. Adriaan gaat het fietspad een stukje op terwijl wij de routebeschrijving nog eens goed bestuderen. Maar een meter of 100 verder hangt toch weer een pijl. In het open veld kunnen we bij het licht van de bijna onder gegane maan toch weer wat zien, bijgelicht door vuurtoren de Lange Jaap. Aan het eind van de Middenvliet worden we geroepen door de verzorgingspost bij een camper. Onze metgezel heeft zijn walkman op gezet en is doorgelopen, het kost ons veel moeite zijn aandacht te trekken en hem terug te halen. Het aanbod is hier prima: ontbijtkoekplakken, fruitkoekrepen en pakjes met sap.

Het is inmiddels half drie en ik wacht bij de camper op het busje terug naar het Marine Sportpark. Ik wil me sparen dus ik vind het hier welletjes. Volgend weekend wil ik weer wandelen…..

Een goed moment hoor ik later, want kort na deze rust gaat de route het duin door en het strand op….. Rond drie uur komt de bezemwagen waaruit een man of vijf stapt die ook ergens mis zijn gelopen en nu op deze manier bij de rust weer op het parkoers worden gezet.

UITGESLAPEN

Rond half vier zit ik op het Marinesportpark. Ik blijf zitten terwijl iedereen binnen druppelt. Het is best gezellig. En als Adriaan weer door gaat pak ik een stretcher, die lekker in overvloed aanwezig zijn en twee dekens en doe een paar uur mijn ogen dicht. Als ontbijt neem ik een broodje knakworst met mosterd en als we uiteindelijk huiswaarts keren kan ik uitgeslapen rijden.

Bonus: enkele foto's van Adriaan.

Over het terrein van de Koninklijke Marine, gezelligheid op een verzorgingspost van route vier. Op de posten is het overigens heel koud voor de dappere vrijwilligers.

Mooie boot van de marine waarvan er vele op het marineterrein liggen. Incl. enkele onderzeeboten.

(

Vuurtoren De lange Jaap die ons 's nachts bijlichtte en overdag als baken aan de horizon stond.

(Klim) toren langs de dijk nabij Huisduinen.

De verzorging is prima geregeld. Door de vier lussen ben je hemelsbreed nooit ver van de start verwijderd en je hoeft maar te bellen of de enthousiaste medewerkers komen langs om je op het juiste spoor te zetten of op te halen. En mocht je denken dat je van wandelen af valt, deze tocht gaat dat echt niet lukken want er is zo veel te eten onderweg en op de 'grote rust'. Compliment!!!

En dat allemaal voor ons wandelaars.......