HAERVEJSMARCH,
IML, VIBORG, DENEMARKEN
25 & 26 juni 2011
ZATERDAG 25 juni
Al snel komen we op de eerste rust. Daar hebben ze lekkere koek die we ons goed laten smaken met een bak koffie. Aan drinken hebben we verder geen gebrek want regelmatig zien we drinkwaterpunten in de vorm van een tuinslang langs de weg staan waar een huis is. Naast de krant die hier á la Flintstone wordt bezorgd in de kant van de weg. Maar wel verpakt in blauw transparant plastic.
Het is lekker koel wandelweer en na VELDS gaan we LANGS een hekje dat naar een prachtig stuk heide voert. En dan duikt er al snel een hele rij borden op die de rust aankondigen en alvast aanprijzen wat er allemaal te verkrijgen is. En op die rust is het gezellig druk en ze hebben er ook weer lekkere koek. Een soort bladerdeeg met suiker, nootjes en puddingvulling.
En dan mogen we toch over de prachtige heide. Langzaam dalen we naar beneden af langs de vele jeneverbessen die hier groeien en langs bosbessenstruiken mét bessen. Het is volop genieten, zeker als we achterom kijken en bovenop de bergrug de wandelaars nog zien komen die achter ons lopen.
Als de 20 km zich weer bij ons voegt komen daarmee ook de drankkarretjes: kinderwagens, bolderkarren en allerlei zelfgebouwde karretjes op het parkoers. Het is een compleet circus met verklede, soms al stomdronken mensen. Later horen we dat één dag per jaar, vandaag dus, alle drank half geld kost en dat je alleen vandaag dronken over straat mag…..
In BRUUNSHAAB is bij een papirfabrik in een oude watermolen de volgende rust. Daar zijn ook frikadeller te verkrijgen. Niet zoals wij ze kennen, maar een soort ovale gehaktballen met een sneetje brood en bietjes of kartoffelsalade. De papirfabrik is vandaag geopend, maar daar maken we geen gebruik van. Later horen we dat we toch wel wat gemist hebben!
Als we vlak langs de jeugdherberg gaan ga ik even van de route en trek mijn sandalen aan. De crocks van Adriaan neem ik mee richting finish. Hij had geen zin om mee te lopen, kennelijk is hij het zat. Maar verderop tref ik hem toch. Hij was bang dat ik verder langs het water zou lopen en zo de controle zou missen. Maar ik ben netjes naar het parkoers terug gelopen en zo komen we toch samen om 13:30 de finishstreep over.
Ik loop nog even terug de stad in om wat geld te pinnen.
Er lopen nogal wat studenten rond met dit soort typische petjes. Ik verwacht niet dat het een modegril is. Dat is het inderdaad niet, dit dragen ze hier als ze voor hun examen geslaagd zijn.
Ook vandaag gaat de wekker om kwart voor vier af. We nemen onze sandalen/crocks nu mee in de bus zodat we die vanmiddag bij terugkomst aan kunnen doen, want we gaan vandaag eerst langs de jeugdherberg. Het lijkt nog wel drukker dan gisteren als we ons weer door de drukte worstelen, o.a. langs een dame met rollator.
Het is vandaag warmer dan gisteren. Adriaan is al in korte broek vertrokken, ik doe mijn lange broek ook uit. Na het wat groenere, beboste deel komen we weer in het akkergebied waar de eerste rust is bij een aantal grafheuvels. Ook nu hebben ze weer van die lekkere bladerdeegkoek. We snoepen wat af!
In het dorpje ALMIND kunnen we weer een prachtig kerkje bewonderen en we komen weer de nodige bekenden tegen die net als wij aan vele IML tochten deel nemen. Maar minder personen dan in Luxemburg... Een korenveld ziet helemaal blauw van de korenbloemen. ![]()
Ik neem een folder mee uit een rekje dat bij een infobord staat. Ook in de stad Viborg zelf kom je dat op verschillende plaatsen tegen. Dat zou in Nederland ondenkbaar zijn. De folder gaat over de heide, leuk maar ik schenk er verder niet te veel aandacht aan en hij gaat in de rugzak.
We gaan namelijk een leuk groen grasveldje en bruggetje over en langs enkele grote mierenhopen en een steen met opschrift Haervejsmarch. Dan klimmen we omhoog om vervolgens over een lange weg weer naar beneden te lopen terwijl het lijkt of we in de verte bovenop een 'bergrug' wandelaars zien gaan. Het duurt dan ook niet lang tot ook wij gaan klimmen, flink omhoog op een korte afstand. We gaan langs oude fabrieksgebouwen, zo te zien niet meer in gebruik maar wel met camerabewaking en komen bij een meer waar de 'schilder' zijn voeten weer af zit te plakken. Uit een folderkastje pak ik dezelfde folder als net..... maar nu bekijk ik hem beter. De folder gaat namelijk over het meer en de heide waar we nu lopen!
Op de nu volgende rust hebben we prachtig uitzicht over het meer. Ik zal maar niet zeggen waarmee ik op een picknickbank vlak bij de rand van het plateau ga zitten. "Magnifique" zeg ik tegen een heer die er al zit. "Dit is het op één na diepste meer, meer dan 30 meter diep, van Denemarken" zegt hij. "Straks lopen we een rondje over een landtong met zicht op het water."
Maar eerst gaan we over een prachtig stuk heide met schapen die lui liggen te herkauwen. We kijken onze ogen uit en wijzen andere wandelaars op de kastjes met folders. ´Hoe veel we lopen´ vragen ze. “45”. “O, maar dan hadden jullie iets terug rechts af gemoeten!” Is het ons toch nog gelukt fout te lopen....Terug!
We voegen ons weer bij de andere afstanden en na enkele vakwerkhuizen en overgezet te zijn door, leren we na navraag, militairen met een politieopleiding (militair pak, geel reflecterend politiehesje) slaan we na een bomengroep rechts af langs graanvelden met een donkere lucht er boven. Mooi van kleur, maar wat staat ons te wachten..... niets dus. We vervolgen gewoon onze weg langs akkers en een militair korps dat net te laat uit de bus stapt om nog voor ons te kunnen spelen....
En dan is er in FINDERUP weer een rust waar ik voor de verandering maar weer eens een heerlijke bladerdeeg koek neem. Als we op een bordje ‘Wienerbrot’ lezen vragen we wat dat is. Vier Denen wijzen verwonderd op het stuk gebak dat ik net naar binnen zit te werken.
We verlaten het dorpje langs wederom een leuk kerkje en langs enkele zwijnen, maar dan wel achter een hek, gaan we een stukje bos in met een heel oude, dikke boom. Als ik er een foto van maak wordt ik vreemd door enkele Denen aangekeken. Het is kennelijk heel gewoon zo’n grote den en zeker niet fotowaardig.
En zo komen we vandaag al om 13:15 over de finish. Terwijl Adriaan in de eindeloze rij op zijn diploma wacht haal ik de schoenen uit de bus en laat gelijk alle kledingstukken achter die ik niet nodig heb. Na alle formaliteiten gaan we lekker een poos genieten met zicht op de finishlijn en zien zo iedereen binnen komen, ook mensen met rollator!
Iedereen die gehuldigd wordt, voor een kroonaantal deelnames aan deze mars of voor het IML wordt het stadion in geleid en op een podium worden alle onderscheidingen opgespeld.
Dan volgt er nog een toespraak waarbij iedereen gewoon weg loopt.... samen met iemand van de gondeliers spreken we er schande van. Die man heeft avonden zitten schrijven. In het Deens, Duits en Engels. En nu lopen ze gewoon weg of gaan er met hun rug naar toe zitten. Wij wachten tot de man zijn blaadjes naar beneden zal doen, dan zal hij wel klaar zijn met zijn toespraak, en geven dan getweeën een luid applaus. Tot enkele gondeliers bis-bis gaan roepen….. dat drukken we toch maar even de kop in.
ZONDAG 26 juni
We gaan onder een tunneltje door dat ik nog wel herken van 1996. Het was vlak voor de forellenkwekerij bij een aantal oude fabrieksgebouwen... en inderdaad dat klopt. Allemaal bij het plaatsje RINDSHOLM
Adriaan leest de naam van een militair voor van zijn rugzak, nu wat bescheidener dan gisteren, waarna deze vraagt "Ken ik je ergens van?" " nee, dat staat op je rugzak....." Militair Kamperman van gisteren zien we niet meer. Maar die is natuurlijk afgevoerd, zit nu ergens in een inrichting, in een dwangbuis..... mijmeren we.
We dalen een trap af en gaan door prachtig bos met rechts steeds het water van Hald So tussen de bomen door. Het is er doodstil. Dit ommetje hadden we niet willen missen.
Via een vakantiepark met vele barakken komen we op de laatste rust op een sportpark, maar we maken alleen gebruik van het toilet en gaan dan de stad al weer door. Het laatste stukje achter een muziekkorps aan, maar die halen we al snel in want het tempo licht laag. En dat ondanks het verzoek van de organisatie tijdens het openingsritueel eergisteren om er achter te blijven….. maar nu kan ik wel een mooie foto maken!
Als we nog na zitten tot de bus terug naar de jeugdherberg zal gaan krijgen we allemaal nog een geborduurde badge van 2011 (die zijn volgend jaar natuurlijk niet meer te verkopen) als extra souvenir.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten