RS80 Scheveningen, 8 januari 2011

RS80 Scheveningen,

8 JANUARI 2011

Ik ben bekend in de omgeving dus ik heb even snel gekeken hoe te rijden naar de start…. Dus niet, als we de Hubertus tunnel uit komen schiet het door me heen dat we voor die tunnel al af hadden moeten slaan. Maar met het stratenboek op schoot valt het omrijden mee.

VIA DE LANGE POTEN

Om negen uur starten we, al snel door het Westbroekpark met een rosarium en een beeld van een tafel met twee ´theeleuten´. Langs de zijkant van Madurodam wandelen we richting het Katshuis waarvan we door het hek een glimp kunnen opvangen. En niet veel later staan we tegenover het Omniversum. Dat dat zó dicht bij elkaar ligt!

Dan vervolgen we de route langs de mooiste villa’s, veelal ingenomen door ambassades w.o. die van China en België. (Dat zij die hier toch zo dicht bij wonen nog een eigen ambassade moeten hebben mijmeren we…)

We wandelen naar het Vredespaleis, de mooie torens zijn al van verre te zien, met het ´stenenmonument´ met de World Peace Flame.

Ik maak even een foto van Adriaan op het bankje naast Anna Paulowna en dan gaan we, vlak langs de Koninklijke stallen richting Noordeinde. Even oponthoud voor foto´s van het beeld van Willem I en Wilhelmina en de monumentale ´postzegelboom´. De ijscoman is er vandaag overigens niet! Wel jammer dat het wat somber weer is.

Langs paleis Kneuterdijk en de Kloosterkerk gaan we het Lange Voorhout op langs de mooiste monumentale huizen als het Pageshuis, Hotel des Indes en het museum van Escher met het smalste huis van Den Haag (1,83 m breed) er naast.

We steken de trambaan over richting het Mauritshuis en ´Het Torentje´ om vervolgens het binnenhof op te gaan. (foto - foto – foto – foto) Als je de gebouwen wat beter bekijkt kun je goed zien dat het om een middeleeuws bouwwerk gaat met alle kenmerken van gebouwen uit die tijd. Over het ontstaan van het Binnenhof is niets met zekerheid bekend. Het oudste gebouw was een donjon die er voor 1230 zou hebben gestaan. Volgens een hypothese zou het terrein van het Binnenhof in 1229 door graaf Floris IV van Holland zijn gekocht

Als we het VVV zien doen we dat maar even aan voor een folder met plaatjes van wat we allemaal al gezien hebben… en nog gaan zien. We worden een winkelstraat door gestuurd: De Lange Poten (maar dat lees ik thuis pas). En met moderne gebouwen op de achtergrond verlaten we de oude stad langs de Koekamp en gaan het Haagse bos in, delen van het Hollands Kustpad volgend. (En gelukkig zijn in de koekamp ooievaars te zien, want zonder die gezien te hebben kun je Den Haag toch niet verlaten?)

DAT KAN HIJ GELUKKIG BEAMEN

We worden verder het Haagse Bos door geleid waar de sloten deels nog bevroren zijn, maar wel stinken! Op Huis ten Bosch hangt de vlag uit, dus Beatrix zal thuis zijn. Het hek wordt juist open gedaan om een auto door te laten, maar daar zit zij niet in. We kunnen wel even mooie foto’s maken.

En zo bereiken we de koffiepost om even voor elven op 10,7 km. Het is druk dus we zijn niet vroeg, maar gezien het grote aantal genomen foto’s, ik inmiddels 53, Adriaan ongetwijfeld veel meer, valt het toch wel weer mee. De koffie/choco met wafel smaken goed. Piet houdt het hier voor gezien en loopt via de kortste route terug. Dat kan als je hier goed bekend bent.

We gaan richting landgoed Clingendael, ook hier geen ijscoman!, en langs een schattig huisje, volgens achter ons lopende wandelaars een ‘heksenhuisje’ het park in. Langs een geweldige koppel witte- en grauwe ganzen, met één ‘allochtone’ brandgans in hun midden, komen we bij huize Clingendael. Langs de Oud-Hollandse tuin slingeren we door het park, ook langs de speeltuin waar ik met mijn zonen vanaf de camping wel eens heen ging.

Het is inmiddels motterig weer geworden en Adriaan doet z’n plu op….. en weer dicht….. Over de Landscheidingsweg, op de brug waait het flink, komen we bij een paardenpad waarover we het duin in gaan, al snel met in de verte de klok op de Waalsdorper vlakte. We slingeren door Meijendel met klimmetjes en afdalingen en de prachtigste natuur. Vaak ook wat mistroostig met kronkelige, donkere ‘boom’stammetjes. Maar om kwart over twaalf stappen we toch Boerderij Meijendel op 16 km binnen. Het is druk, maar de bediening is snel. En de toiletjuffrouw lacht gezellig mee als ik zeg dat Adriaan gaat kijken of hij nog wel een jongetje is… wat hij bij terugkomst gelukkig kan beamen.

MET ZWAAILICHT EN SIRENES

Helaas is het bezoekerscentrum dicht dus na een kijkje in de paardenstal vervolgen we de route maar langs door konijnen kaalgevreten boomstammetjes. Op het 2780 meter lange fietspad hebben we flinke tegenwind. Helaas niet over het strand mijmeren we. Maar bijna aan het eind stuiten we wel op een boomstam met judasoren, een zwam. (Speciaal voor ‘paddofiel’ Adriaan: de Auricularia auricula-judae)

Bij de prachtige watertoren slaan we r.a. richting de boulevard. Hier wederom geen cateringkar… maar wel een nieuwe gelegenheid, en een nieuw bruggetje over een nieuw watertje. Althans, voor mij dan.

De zee is best ruig en bij nader inzien vinden we het toch niet zo erg dat we niet over het strand gingen want het zand stuift in schurende wolkjes zelfs nu af en toe langs ons heen.

We passeren het monument 40-45, het Kurhaus , een vreselijke witte nep-kerstboom met blauwe lichtjes en het infocentrum over de werkzaamheden aan de boulevard. Oh nee, dat passeren we niet, we gaan natuurlijk binnen even folders halen.

Bij het beeld van de Zeemansvrouw gaan we oud Scheveningen in langs de oude kerk. Er passeert een brandweerauto met zwaailichten en sirenes – foto voor zoon Sebastian die gek is op de brandweer – en langs een mooie kinderboerderij en over een prachtige brug met schitterende lantaarnpalen, zijn we toch om twee uur aan de finish in het Media College.