WS78 Castricum, 29 januari 2011

BOS- EN DUINTOCHT,

WS78 CASTRICUM 29 JANUARI 2011

Ik loop even terug naar de auto om de info's er in te leggen en krijg van Adriaan nog wat papieren en een zwembroek mee die uit zijn binnenzak komen. Wat iemand met een zwembroek in z'n binnenzak doet? Hij ging gisteren naar het zwembad en twijfelde na het inpakken van zijn tas of er wel een zwembroek in zat dus toen heeft hij er nog een in z'n binnenzak gestoken.

HAD DIE ZWEMBROEK TOCH MAAR MEE GENOMEN

Om tien voor negen starten we, maar gaan niet, zoals verwacht direct achter de kantine van Vitesse 22 het duin op klimmend. We mogen eerst een stuk voor het duin langs.

Alles is prachtig wit van de rijp. In het duin zelf is dat niet het geval. Onder de bomen is het kennelijk warmer. We komen langs huis KIJK UIT, slechts een paar honderd meter van de start, dus het eerste rondje is bijna rond. Maar we gaan langs de driehoeksstenen gewoon door. Er staan veel prachtig 'vertakte' bomen en soms een oude bomenlaan. Verder is het hier mooi 'natuurlijk' gevarieerd bos.

We gaan het infiltratiegebied in waar op de weg met krijt 'FOTO' staat met een pijl er bij. We slaan natuurlijk even links af om op een punt uit te komen waar het water uit een buis omhoog spuit. Volgens een bordje zijn hier ijsvogels te zien, maar nu is het even niet 'kijk eens naar het vogeltje'. Een koppel zwanen zit wel luidruchtig iets verderop in het nog niet bevroren water.

We klimmen een hoog duin over waarna ik denk op het strand te komen. Dus niet! Er ligt nog een duinenrij achter. Ik vraag aan de achter ons lopende wandelaars hoe veel er nog zullen volgen.... nog 10 zeggen ze! Maar na deze tweede duinenrij, met een flink aantal traptreden, komen we toch op het strand. De zee is rustig en het zand is hard. Het is helemaal niet zo koud dus we gaan zelfs zweten.

Helaas moeten we na 1 km het strand al weer verlaten. We grappen dat Adriaan die zwembroek van vanochtend beter mee had kunnen nemen.

TWEE RECHTER VOETEN.

Langs enkele paviljoens (Castricum aan Zee) gaan we het duin weer in. Over camping Bakkum en langs Johanna's Hof en bezoekerscentrum De Hoep. Dan langs een wél bevroren waterplas met in een wak vele watervogels en over een bruggetje en via een klaphek het duin uit. Piet houdt het hekje open en zijn hand op... zonder resultaat. En zo komen we op de SOEPpost in Bakkum.

We vervolgen de route over de Heereweg. Ik voel me even bijna thuis want ik woon ook bijna op de Heereweg, nog precies hetzelfde geschreven ook! Na een stolpboerderij gaan we het duin weer in langs een houten kabouter (vast moeilijk te maken, want wat je er af zaagt is er ook echt af....) en al snel worden we door Ger op zijn fiets ingehaald. Normaal zien we hem niet dus we vragen hem of wij nu traag zijn of hij juist heel snel. Het is dat laatste want er moeten pijlen zijn weggehaald. Nou, wij hebben er nog niet één gemist dus ze hebben ze vast weer terug gehangen....

Op een witte, zonovergoten vlakte lopen Schotse Hooglanders waar we uiteraard foto's van maken. Twee heren die achter ons lopen zeggen: "Wil je een echt rund zien?" "Dan moeten we zeker achterom kijken..." zeggen we snel. Maar dan blijkt de éne wandelaar twee rechter schoenen aan te hebben. Vanmorgen in het donker uit de kast gegrist en in de auto gegooid.... We grappen nog even door dat hij vanavond vast echt twee rechter voeten heeft en dat twee rechter handen als heel positief wordt ervaren!

HIJ MAG VAST NIET ZO VER WEG!

Ondanks dat alles 'kaal' is is het toch kleurig in het duin. Het mos heeft allerlei tinten tussen bruin en fel groen, de struiken hebben kleuren van bruin tot paars en ook de dennen zijn prachtig groen, en al die kleuren zijn nog mooier met de zon er op. En met de komst van de zon zijn ook de vogeltjes gaan fluiten. De petten kunnen zelfs af en de handschoenen uit.

Achter de grazende paarden doemt Egmond langzaam op, en na een duinmeertje verlaten we bij uitgang Middenmeer het duin. Langs een prachtige stolpboerderij en houten beelden op de Adelbertusakker gaan we Egmond Binnen binnen om bij de rust in het Wapen van Egmond Binnen binnen te komen. Een prachtig gebouwtje. Er stappen net enkele wandelaars op dus we kunnen zitten.

We vervolgen de route door de binnenduinrand en moeten al snel flink klimmen. Maar eenmaal boven hebben we een prachtig uitzicht over de polders en Egmond aan Zee waar de vuurtoren Jan van Speyk bovenuit steekt.

Ook nu moeten we steeds klaphekken door die met een knipje geopend moeten worden.... om de Schotse Hooglanders binnen te houden. De koffiepost is buiten het duin gesitueerd, weer in Bakkum. Het is er koud in het windje. Piet krijgt zijn Kit-Kat bijna niet uitgepakt: dikke vingers. We gaan een stuk langs de weg waar we er flink de pas in zetten: kan mijn rug weer warm worden. Maar nadat we bij ingang Noorderstraat het duin weer in zijn gegaan zweten we al weer snel.

Het duin is hier prachtig met waterloopjes met oevers die bruin zijn van het herfstblad. We steken de weg Bakkum-Castricum aan Zee over en na GGZ Duin en Bosch gaan we langs huizen, typerend voor hier vind ik, met wit/donker groene kozijnen en langs houten huizen om op de fruitpost te komen voor een appeltje.

Als we de prachtige nieuwbouw door zijn loopt een man met ons op. We verdenken hem er van dat hij van GGZ Duin en Bosch komt, we raken hem in ieder geval niet meer kwijt! Hij zegt ook te willen gaan wandelen. Na een laatste ommetje door het duin, weer langs huis KIJK UIT en de begraafplaats, zijn we rond vier uur terug.

Onze metgezel neemt de nodige folders mee en wil weten waar de tocht morgen in Amsterdam start. Zouden we hem nog tegen komen? We betwijfelen het... hij mag vast niet zo ver weg.